Naar inhoud springen

bliksem

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

bliksem m (Nederlands: bliksem)

Sinneniem
Verbuging

blikseme, bliksemke


bliksem

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

bliksem m /blɪksem/

  1. leechgaevendje straole die oete lóch braeke bie ónwaer door 'n lektrische óntlajing
Aafbraeking
  • blik-sem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 'ne vrekke bliksem: emes dae hieël vrek is
  • Nao de bliksem kump pas d'n hómmel.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 83.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bliksem bliksems
IPA /blɪksem/ /blɪksem̥s/ /blɪksemz/
dim. sjrif bliksemke bliksemken bliksemkes
IPA /blɪkse̽m̥kʲe/ /blɪkse̽m̥kʲen/ /blɪkse̽m̥kʲes/ /blɪkse̽m̥kʲez/
dat. sjrif bliksem bliksems
IPA /blɪksem/ /blɪksem̥s/ /blɪksemz/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

bliksem /blɪksem/

  1. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van blikseme
Aafbraeking
  • blik-sem


Nederlandjs

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

bliksem g /'blɪk.səm/

  1. bliksem

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
nom.: bliksem bliksems
dim.: bliksempje bliksempjes