dónder

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

dónder m (Nederlands: donder)

• Mofers: dó~nder (—, —)

Varrejasie

• dónder-

Verwantje wäörd

• hómmel

Verbuging

dónders, dunderke

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

dónder m /dʊ́ndər/

1. 'nen hellen, drammendje klank dae veurkump bie ónwaer, volgendj op bliksem

Aafbraeking

• dón-der

Aafleijinge

• dóndere
• Dónderberg, dónderbieësje, dónderdig, dónderkop, dónderkroed, dóndersjoel, dónderslaag, dónderwaer

Verwantje wäörd

• bliksem, hómmel, ónwaer

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 104.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	dónder		—
	IPA	/dʊ́ndər/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	dónder		—
	IPA	/dʊ́ndər/		—

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: dónder

Fins: jyrinä Frans: tonnerre m Gotisch: 𐌸𐌴𐌹𐍈𐍉(got:) v Grieks (nuuj): βροντή(el:) v Ieslandjs: þruma v Ingels: thunder(en:)

Nederlandjs: donder(nl:) g Pruus: Donner(de:) m Spaans: trueno m Tagalog: kulog(tl:) Zweeds: dunder ó, åska g

Wirkwaord

Neet-lemma

dónder /dʊ́ndər/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van dóndere
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van dóndere

Aafbraeking

• dón-der