Naar inhoud springen

blindj

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

blindj /blɪ́ɲɟ/

  1. neet in staot te kónne zeen mitte ouge
  2. sónger det get in 't zich vèltj
  3. (euverdrechtelik) e zeker óngerdeil of aspek neet vinjen of te ziej ligke
  4. (euverdrechtelik) sónger äöpeninge
Aafbraeking
  • blindj
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Blindj mit!
    1. wuuert gezag bie 't toeppe, wobie de speelder mitspeeltj sóngere kaart gezeen te höbbe
    2. (euverdrechtelik) Ich höb alle vertroewe!
  • 'n blinj moer: 'n moer sónger rame
  • Sint-lerinswindj maak de bokendj blindj: Es 't op 10 augustes wejtj, waere de körrelkes vanne bokendj neet diek.
  • zoea blindj wie 'ne mol
  • 't Waord "blindj" wuuert döks ómsjreve mit oetdrökkinge wie gei leech inne ougen höbbe.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 83.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif blinje blinjen blinj blindj blinj blindj blindj
IPA /blɪ̀ɲe/ /blɪ̀ɲen/ /blɪ̀ɲ/ /blɪ́ɲɟ/ /blɪ̀ɲ/ /blɪ́ɲɟ/ /blɪ́ɲɟ/
kómparatief sjrif blinjere blinjeren blinjer blinjer blinjer blinjer blinjert
IPA /blɪ̀ɲərə/ /blɪ̀ɲərən/ /blɪ̀ɲər/ /blɪ̀ɲər/ /blɪ̀ɲər/ /blɪ̀ɲər/ /blɪ̀ɲər̥t/ /blɪ̀ɲərd/
superlatief sjrif blinjste blinjsten blinjste blinjste blinjste blinjste blinjste
IPA /blɪ̀ɲ̊ste/ /blɪ̀ɲ̊sten/ /blɪ̀ɲ̊ste/ /blɪ̀ɲ̊ste/ /blɪ̀ɲ̊ste/ /blɪ̀ɲ̊ste/ /blɪ̀ɲ̊ste/
partitief sjrif blinjs
IPA /blɪ̀ɲ̊s/ /blɪ̀ɲz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) blindjs (toe) (wie) blindj (geer)
IPA /wì: blɪ́ɲ̊ɟ̊s tú:/ /wì: blɪ́ɲ̊ɟ̊ ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) blinjers (toe) (wie) blinjertj (geer)
IPA /wì: blɪ̀ɲər̥s tú:/ /wì: blɪ̀ɲər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: blind


[blindj waere]

Biewaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

blindj /blɪ́ɲɟ/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • blindj

Verbuging

[bewirk]
adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif blindj
IPA /blɪ́ɲɟ/
kómparatief sjrif blinjer
IPA /blɪ̀ɲər/
superlatief sjrif blinjste
IPA /blɪ̀ɲ̊ste/