Naar inhoud springen

breer

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

breer m of ó (Nederlands: bareel, afsluiting, barrière, hek, slagboom, spoorboom, tolhuis)

Verbuging

brere, breerke


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

breer ó /brè:r/

  1. (boewkónde) e breid hègkewerk
    Hae haet de breer oete pin gevare.
  2. (boewkónde) 'n iezere pórt die zich boete bevindj bestäöndje oet twieë deure
    De breer steit nag aop, meh die mót veuren aovendj nag aafgeslaote.
  3. (synoniem) anger waord veur spaorboum
  4. (synoniem) (ajerwèts) anger waord veur tol
Raod

Veur 't versjil tössen 'n pórt en e breer, zeen: "pórt".

Aafbraeking
  • breer
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • breer betale: (ajerwèts) tol betale
Kómaaf
  • Oet 't Frans: barrière "versperring"
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 91.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif breer brere breren
IPA /brè:r/ /brè:re/ /brè:ren/
dim. sjrif breerke breerken breerkes
IPA /brè:r̥kʲe/ /brè:r̥kʲen/ /brè:r̥kʲes/ /brè:r̥kʲez/
dat. sjrif breer brere breren
IPA /brè:r/ /brè:re/ /brè:ren/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


[2]