Naar inhoud springen

bustel

Van Wiktionary

e deil bustele veur get mit sjoean te make

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

bustel m /bøstəl/

  1. e veurwerp mit bunjele stief, hel haor die vas zitten aan 'ne steel of 'n plaat mit 'n handjvat en det gebroek wuuert veur mit te sjroebbe, te poetsen of te keime
Aafbraeking
  • bus-tel
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 'ne bustel euver/door get (haer) haole
    Es se staof op 'ne jas höbs zitte, mós se dao 'ne bustel euver haole.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 94.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bustel bustele bustelen
IPA /bøstəl/ /bøstə̽lə/ /bøstə̽lən/
dim. sjrif bustelke bustelken bustelkes
IPA /bøstə̽l̥kə/ /bøstə̽l̥kən/ /bøstə̽l̥kəs/ /bøstə̽l̥kəz/
dat. sjrif bustel bustele bustelen
IPA /bøstəl/ /bøstə̽lə/ /bøstə̽lən/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

bustel /bøstəl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van bustele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van bustele
Aafbraeking
  • bust-el