Naar inhoud springen

douge

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

douge (Nederlands: deugen)

Verveuging

doug, dougde, gedoug


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

douge /dɒ́u̯ɣə/

  1. (óneuvergenkelik) good, broekbaar of nöttig zeen veur emes, voldoon ane moreel winse
    Dao doug nieks van waas toe zaes.
    Dae stool doug neet, went wens te dich dao-op zits, kóns te veule det dae neet stevig steit.
    Haaj dich neet op mit zón vente die gaar neet douge!
Aafbraeking
  • dou-ge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Es de kröb 't paerd naolöp, doug 't neet: Es e vrouwmis 'ne manskaerel naolöp, dan is get ane handj.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 107.

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif doug dougs doug douge dougen doug douge dougen dougendj
IPA /dɒ́u̯x/ /dɒ́u̯ɣ/ /dɒ́u̯xs/ /dɒ́u̯ɣz/ /dɒ́u̯x/ /dɒ́u̯ɣ/ /dɒ́u̯ɣə/ /dɒ́u̯ɣən/ /dɒ́u̯x/ /dɒ́u̯ɣ/ /dɒ́u̯ɣə/ /dɒ́u̯ɣən/ /dɒ́u̯ɣəɲɟ/
vergangen tied sjrif dóch dóchs dóch dóchte dóchten dóch dóchte dóchten gedóch
IPA /dʊx/ /dʊɣ/ /dʊxs/ /dʊɣz/ /dʊx/ /dʊɣ/ /dʊxtə/ /dʊxtən/ /dʊx/ /dʊɣ/ /dʊxtə/ /dʊxtən/ /ɣə'dʊx/ /ɣə'dʊɣ/
gebi-jjendje wies sjrif doug! douge-v'r dougtj!
doug!
IPA /dɒ́u̯x/ /dɒ́u̯ɣ/ /dɒ́u̯ɣəver/ /dɒ́u̯xc/
/dɒ́u̯x/
/dɒ́u̯ɣɟ/
/dɒ́u̯ɣ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif douge dougen gedoug ó douge dougen dougentaere dougentaeren gedouge gedougen
IPA /dɒ́u̯ɣə/ /dɒ́u̯ɣən/ /ɣə'dɒ́u̯x/ /ɣə'dɒ́u̯ɣ/ /dɒ́u̯ɣə/ /dɒ́u̯ɣən/ /dɒ́u̯ɣən̥'tɛ̀:re/ /dɒ́u̯ɣən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'dɒ́u̯ɣə/ /ɣə'dɒ́u̯ɣən/


Allewiel kómmen ouch zwake vörm veur die zowaal mit stoeat- es mit sleiptoean oetgespraoke waere:

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif doug dougs doug douge dougen doug douge dougen dougendj
IPA /dɒ́u̯x/ /dɒ́u̯ɣ/ /dɒ́u̯xs/ /dɒ́u̯ɣz/ /dɒ́u̯x/ /dɒ́u̯ɣ/ /dɒ́u̯ɣə/ /dɒ́u̯ɣən/ /dɒ́u̯x/ /dɒ́u̯ɣ/ /dɒ́u̯ɣə/ /dɒ́u̯ɣən/ /dɒ́u̯ɣəɲɟ/
vergangen tied sjrif dougdje dougdjen dougdjes dougdje dougdjen dougdje dougdjen dougdje dougdjen dougdje dougdjen gedoug
IPA /dɒ́u̯ɣɟə/ /dɒ́u̯ɣɟən/ /dɒ́u̯ɣɟəs/ /dɒ́u̯ɣɟəz/ /dɒ́u̯ɣɟə/ /dɒ́u̯ɣɟən/ /dɒ́u̯ɣɟə/ /dɒ́u̯ɣɟən/ /dɒ́u̯ɣɟə/ /dɒ́u̯ɣɟən/ /dɒ́u̯ɣɟə/ /dɒ́u̯ɣɟən/ /ɣə'dɒ́u̯x/ /ɣə'dɒ́u̯ɣ/
gebi-jjendje wies sjrif doug! douge-v'r dougtj!
doug!
IPA /dɒ́u̯x/ /dɒ́u̯ɣ/ /dɒ́u̯ɣəvər/ /dɒ́u̯xc/
/dɒ́u̯x/
/dɒ́u̯ɣɟ/
/dɒ́u̯ɣ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif douge dougen gedoug ó douge dougen dougentaere dougentaeren gedouge gedougen
IPA /dɒ́u̯ɣə/ /dɒ́u̯ɣən/ /ɣə'dɒ́u̯x/ /ɣə'dɒ́u̯ɣ/ /dɒ́u̯ɣə/ /dɒ́u̯ɣən/ /dɒ́u̯ɣən̥'tɛ̀:re/ /dɒ́u̯ɣən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'dɒ́u̯ɣə/ /ɣə'dɒ́u̯ɣən/


In anger spraoke

[bewirk]
bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: douge


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

douge ó /dɒ́u̯ɣə/

  1. (gerundium) gerundium II van douge
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • dou-ge

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif douge dougen
IPA /dɒ́u̯ɣə/ /dɒ́u̯ɣən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif douge dougen
IPA /dɒ́u̯ɣə/ /dɒ́u̯ɣən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

douge /dɒ́u̯ɣə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van douge
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van douge
Aafbraeking
  • dou-ge