dreige

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

dreige (Nederlands: dreigen)

• Mofers: drei\ge (drei\g, drei\gdje, gedrei\g)

Sinneniem

• druije

Verveuging

dreig, dreigde, gedreig

Mofers

Wirkwaord

Lemma

dreige /drɛ̀i̯ʝe/

1. (óneuvergenkelik) emes dwinge get te doon of angs aanjage door geweldj of 'n straof aan te kóndige
2. (óneuvergenkelik) (ónpersuuenlik) in 't veuroetzich staon (van get slechs)
3. (óneuvergenkelik) gevaor loupe, leie toet get det óngewins is

   De brögk dreig ómlieëg te kómme.

Aafbraeking

• drei-ge

Aafleijinge

• dreigement, dreigendj, dreiging
• bedreige

Verwantje wäörd

• dreig
• salderwaer

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	dreig		dreigs		dreig		dreige	dreigen	dreig		dreige	dreigen	dreigendj
	IPA	/drɛ̀i̯ç/	/drɛ̀i̯ʝ/	/drɛ̀i̯çs/	/drɛ̀i̯ʝz/	/drɛ̀i̯ç/	/drɛ̀i̯ʝ/	/drɛ̀i̯ʝe/	/drɛ̀i̯ʝen/	/drɛ̀i̯ç/	/drɛ̀i̯ʝ/	/drɛ̀i̯ʝe/	/drɛ̀i̯ʝen/	/drɛ̀i̯ʝeɲɟ/
vergangen tied	sjrif	dreigdje	dreigdjen	dreigdjes		dreigdje	dreigdjen	dreigdje	dreigdjen	dreigdje	dreigdjen	dreigdje	dreigdjen	gedreig
	IPA	/drɛ̀i̯ʝɟe/	/drɛ̀i̯ʝɟen/	/drɛ̀i̯ʝɟes/	/drɛ̀i̯ʝɟez/	/drɛ̀i̯ʝɟe/	/drɛ̀i̯ʝɟen/	/drɛ̀i̯ʝɟe/	/drɛ̀i̯ʝɟen/	/drɛ̀i̯ʝɟe/	/drɛ̀i̯ʝɟen/	/drɛ̀i̯ʝɟe/	/drɛ̀i̯ʝɟen/	/ɣə'drɛ̀i̯ç/	/ɣə'drɛ̀i̯ʝ/
gebi-jjendje wies	sjrif			dreig!				dreige-v'r		dreigtj! dreig!
	IPA			/drɛ̀i̯ç/	/drɛ̀i̯ʝ/			/drɛ̀i̯ʝever/		/drɛ̀i̯çc/ /drɛ̀i̯ç/	/drɛ̀i̯ʝɟ/ /drɛ̀i̯ʝ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	dreige	dreigen	gedreig ó		dreige	dreigen	dreigentaere		dreigentaeren		gedreige		gedreigen
	IPA	/drɛ̀i̯ʝe/	/drɛ̀i̯ʝen/	/ɣə'drɛ̀i̯ç/	/ɣə'drɛ̀i̯ʝ/	/drɛ̀i̯ʝe/	/drɛ̀i̯ʝen/	/drɛ̀i̯ʝen̥'tɛ̀:re/		/drɛ̀i̯ʝen̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'drɛ̀i̯ʝe/		/ɣə'drɛ̀i̯ʝen/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: dreige
• Frans: menacer
• Ingels: threaten
• Nederlandjs: dreigen^(nl:)
• Pruus: drohen
• Spaans: amenazar^(es:)
• Zweeds: hota

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

dreige ó /drɛ̀i̯ʝe/

1. (gerundium) gerundium II van dreige
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• drei-ge

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	dreige	dreigen	—
	IPA	/drɛ̀i̯ʝe/	/drɛ̀i̯ʝen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	dreige	dreigen	—
	IPA	/drɛ̀i̯ʝe/	/drɛ̀i̯ʝen/	—

Bieveugelik naamwaord

Neet-lemma

dreige /drɛ̀i̯ʝe/

1. (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van dreig

Aafbraeking

• drei-ge

Wirkwaord

Neet-lemma

dreige /drɛ̀i̯ʝe/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van dreige
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van dreige

Aafbraeking

• drei-ge