dreige

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

dreige /drɛ̀i̯ʝe/

  1. (óneuvergenkelik) emes dwinge get te doon of angs aanjage door geweldj of 'n straof aan te kóndige
  2. (óneuvergenkelik) (ónpersuuenlik) in 't veuroetzich staon (van get slechs)
  3. (óneuvergenkelik) gevaor loupe, leie toet get det óngewins is
    De brögk dreig ómlieëg te kómme.
Aafbraeking
  • drei-ge
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif dreig dreigs dreig dreige dreigen dreig dreige dreigen dreigendj
IPA /drɛ̀i̯ç/ /drɛ̀i̯ʝ/ /drɛ̀i̯çs/ /drɛ̀i̯ʝz/ /drɛ̀i̯ç/ /drɛ̀i̯ʝ/ /drɛ̀i̯ʝe/ /drɛ̀i̯ʝen/ /drɛ̀i̯ç/ /drɛ̀i̯ʝ/ /drɛ̀i̯ʝe/ /drɛ̀i̯ʝen/ /drɛ̀i̯ʝeɲɟ/
vergangen tied sjrif dreigdje dreigdjen dreigdjes dreigdje dreigdjen dreigdje dreigdjen dreigdje dreigdjen dreigdje dreigdjen gedreig
IPA /drɛ̀i̯ʝɟe/ /drɛ̀i̯ʝɟen/ /drɛ̀i̯ʝɟes/ /drɛ̀i̯ʝɟez/ /drɛ̀i̯ʝɟe/ /drɛ̀i̯ʝɟen/ /drɛ̀i̯ʝɟe/ /drɛ̀i̯ʝɟen/ /drɛ̀i̯ʝɟe/ /drɛ̀i̯ʝɟen/ /drɛ̀i̯ʝɟe/ /drɛ̀i̯ʝɟen/ /ɣə'drɛ̀i̯ç/ /ɣə'drɛ̀i̯ʝ/
gebi-jjendje wies sjrif dreig! dreige-v'r dreigtj!
dreig!
IPA /drɛ̀i̯ç/ /drɛ̀i̯ʝ/ /drɛ̀i̯ʝever/ /drɛ̀i̯çc/
/drɛ̀i̯ç/
/drɛ̀i̯ʝɟ/
/drɛ̀i̯ʝ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif dreige dreigen gedreig ó dreige dreigen dreigentaere dreigentaeren gedreige gedreigen
IPA /drɛ̀i̯ʝe/ /drɛ̀i̯ʝen/ /ɣə'drɛ̀i̯ç/ /ɣə'drɛ̀i̯ʝ/ /drɛ̀i̯ʝe/ /drɛ̀i̯ʝen/ /drɛ̀i̯ʝen̥'tɛ̀:re/ /drɛ̀i̯ʝen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'drɛ̀i̯ʝe/ /ɣə'drɛ̀i̯ʝen/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

dreige ó /drɛ̀i̯ʝe/

  1. (gerundium) gerundium II van dreige
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • drei-ge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif dreige dreigen
IPA /drɛ̀i̯ʝe/ /drɛ̀i̯ʝen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif dreige dreigen
IPA /drɛ̀i̯ʝe/ /drɛ̀i̯ʝen/


Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

dreige /drɛ̀i̯ʝe/

  1. (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van dreig
Aafbraeking
  • drei-ge

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

dreige /drɛ̀i̯ʝe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van dreige
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van dreige
Aafbraeking
  • drei-ge