Naar inhoud springen

epistel

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

epistel m of ó (Nederlands: epistel, brief)

Verbuging

epistele, epistelke


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

epistel ó /e̽'pɪstel/

  1. 'ne litteraere breef, 'nen hieël formele breef
  2. (kirk) de breef van 'nen apostel
  3. (euverdrechtelik) 'n lang tiraad
Aafbraeking
  • epistel
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • e gans epistel: 'n duchtig lang tiraad
  • e gans epistel ómme oeare kriege
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 115.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif epistel epistele epistelen
IPA /e̽'pɪstel/ /e̽'pɪste̽le/ /e̽'pɪste̽len/
dim. sjrif epistelke epistelken epistelkes
IPA /e̽'pɪste̽l̥kʲe/ /e̽'pɪste̽l̥kʲen/ /e̽'pɪste̽l̥kʲes/ /e̽'pɪste̽l̥kʲez/
dat. sjrif epistel epistele epistelen
IPA /e̽'pɪstel/ /e̽'pɪste̽le/ /e̽'pɪste̽len/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


Nederlandjs

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

epistel ó /e:.'pɪs.təl/

  1. epistel

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
nom.: epistel epistels
dim.: episteltje episteltjes