fluite

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

fluite /fl̥œ́i̯te/

  1. (óneuvergenkelik) 'nen opvallendje klank make door lóch dore móndj nao boete te laoze, wobie me de tóng, de tenj enne luup gespannen hèltj
  2. (óneuvergenkelik) saortgelieke klank es bie [1] make dore lóch door e meziekinsterment of 'n piep te duje
Aafbraeking
  • flui-te
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • op emes fluite: door te fluite d'n aandach van emes trèkke
  • Veugelkes die vreug fluite, griep de kat: Wens te te vreug oppen daag bliej bös, kieërt det taenge dich.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif fluit flöts
fluits
flötj
fluitj
fluite fluiten flötj
fluitj
fluite fluiten fluitendj
IPA /fl̥œ́i̯t/ /fl̥œ́i̯d/ /fl̥œts/
/fl̥œ́i̯ts/
/fl̥œdz/
/fl̥œ́i̯dz/
/fl̥œc/
/fl̥œ́i̯c/
/fl̥œɟ/
/fl̥œ́i̯ɟ/
/fl̥œ́i̯te/ /fl̥œ́i̯ten/ /fl̥œc/
/fl̥œ́i̯c/
/fl̥œɟ/
/fl̥œ́i̯ɟ/
/fl̥œ́i̯te/ /fl̥œ́i̯ten/ /fl̥œ́i̯teɲɟ/
vergangen tied sjrif fluitdje
flötdje
fluitdjen
flötdjen
fluitdjes
flötdjes
fluitdje
flötdje
fluitdjen
flötdjen
fluitdje
flötdje
fluitdjen
flötdjen
fluitdje
flötdje
fluitdjen
flötdjen
fluitdje
flötdje
fluitdjen
flötdjen
gefluitj
geflötj
IPA /fl̥œ́i̯dɟe/
/fl̥œdɟe/
/fl̥œ́i̯dɟen/
/fl̥œdɟen/
/fl̥œ́i̯dɟes/
/fl̥œdɟes/
/fl̥œ́i̯dɟez/
/fl̥œdɟez/
/fl̥œ́i̯dɟe/
/fl̥œdɟe/
/fl̥œ́i̯dɟen/
/fl̥œdɟen/
/fl̥œ́i̯dɟe/
/fl̥œdɟe/
/fl̥œ́i̯dɟen/
/fl̥œdɟen/
/fl̥œ́i̯dɟe/
/fl̥œdɟe/
/fl̥œ́i̯dɟen/
/fl̥œdɟen/
/fl̥œ́i̯dɟe/
/fl̥œdɟe/
/fl̥œ́i̯dɟen/
/fl̥œdɟen/
/ɣə'fl̥œ́i̯c/
/ɣə'fl̥œc/
/ɣə'fl̥œ́i̯ɟ/
/ɣə'fl̥œɟ/
gebi-jjendje wies sjrif fluit! fluite-v'r fluitj!
IPA /fl̥œ́i̯t/ /fl̥œ́i̯d/ /fl̥œ́i̯tever/ /fl̥œ́i̯c/ /fl̥œ́i̯ɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif fluite fluiten gefluit ó fluite fluiten fluitentaere fluitentaeren gefluite gefluiten
IPA /fl̥œ́i̯te/ /fl̥œ́i̯ten/ /ɣə'fl̥œ́i̯t/ /ɣə'fl̥œ́i̯d/ /fl̥œ́i̯te/ /fl̥œ́i̯ten/ /fl̥œ́i̯ten̥'tɛ̀:re/ /fl̥œ́i̯ten̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'fl̥œ́i̯te/ /ɣə'fl̥œ́i̯ten/
Raod

Dit wirkwaord is van oearsprónk zwaak. Allewiel huuert m'n ouch de nederlandjse vörm: fluitdje (iv.) > floo~t, fluitdjes > floo~ts, fluitdje(n) (mv.) > flo~te(n) en gefluitj > geflao~te(n).

Lèt op! Bakkes lieëtj de -t- eweg inne vergangen tied: fluidje.

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

fluite ó /fl̥œ́i̯te/

  1. (gerundium) gerundium II van fluite
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • flui-te

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif fluite fluiten
IPA /fl̥œ́i̯te/ /fl̥œ́i̯ten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif fluite fluiten
IPA /fl̥œ́i̯te/ /fl̥œ́i̯ten/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

fluite /fl̥œ́i̯te/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van fluite
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van fluite
Aafbraeking
  • flui-te

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

fluite /fl̥œ́i̯te/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van fluit
Aafbraeking
  • flui-te