Naar inhoud springen

gechte

Van Wiktionary

'ne gechtendje wouf

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

gechte /ʝæçte/

  1. (óneuvergenkelik) mitte móndj aop op 'n flotte, stoeatendje en huuerbaar meneer aomhaole (wie nao 'n inspanning)
Aafbraeking
  • gech-te
Verwantje wäörd
Zagswies
  • gechte wie e paerd: hieël hel gechte
  • gechte wie 'n spörgskoe: hieël hel gechte
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 130.

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif gech gechs gech gechte gechten gech gechte gechten gechtendj
IPA /ʝæç/ /ʝæʝ/ /ʝæçs/ /ʝæʝz/ /ʝæç/ /ʝæʝ/ /ʝæçte/ /ʝæçten/ /ʝæç/ /ʝæʝ/ /ʝæçte/ /ʝæçten/ /ʝæçteɲɟ/
vergangen tied sjrif gechdje gechdjen gechdjes gechdje gechdjen gechdje gechdjen gechdje gechdjen gechdje gechdjen gegech
IPA /ʝæʝɟe/ /ʝæʝɟen/ /ʝæʝɟes/ /ʝæʝɟez/ /ʝæʝɟe/ /ʝæʝɟen/ /ʝæʝɟe/ /ʝæʝɟen/ /ʝæʝɟe/ /ʝæʝɟen/ /ʝæʝɟe/ /ʝæʝɟen/ /ɣə'ʝæç/ /ɣə'ʝæʝ/
gebi-jjendje wies sjrif gech! gechte-v'r gechtj!
gech!
IPA /ʝæç/ /ʝæʝ/ /ʝæçtever/ /ʝæçc/
/ʝæç/
/ʝæʝɟ/
/ʝæʝ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif gechte gechten gegech ó gechte gechten gechtentaere gechtentaeren gegechte gegechten
IPA /ʝæçte/ /ʝæçten/ /ɣə'ʝæç/ /ɣə'ʝæʝ/ /ʝæçte/ /ʝæçten/ /ʝæçten̥'tɛ̀:re/ /ʝæçten̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'ʝæçte/ /ɣə'ʝæçten/

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

gechte ó /ʝæçte/

  1. (gerundium) gerundium II van gechte
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • gech-te

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif gechte gechten
IPA /ʝæçte/ /ʝæçten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif gechte gechten
IPA /ʝæçte/ /ʝæçten/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

gechte /ʝæçte/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van gechte
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van gechte
Aafbraeking
  • gech-te