geit
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
geit v /ʝɛ́i̯t/
- (bieëster) Capra aegagrus hircus: 'n aevenheuvig zuigbieës mit häöres, waat es vieë gehaje wuuert
- (euverdrechtelik) e vrouwmis det zich aanstèltj
- (euverdrechtelik) 'ne flabbes van e vrouwmis
- Aafbraeking
- geit
- Synoniem
- [1] (informeel) mekker
- Aafleijinge
- geitebók, geitekieës, geitekloeat, geitemèlk, geitenhajerie, geitestal, geitestank, geitevel
- berggeit, dwerggeit, snieëgeit, steingeit
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Dao geit dich 'n geit van kepót: wuuertj gezag wen me get huuertj det nörges op staaltj.
- Es 't neet geit, den bók 't (zich) mer: Es get neet lök oppe wies wiedet me 't duit, den mót me meh gaon zeuke veur 'nen angeren oetbinjel.
- 't Geit loos mitte geit: wuuertj gezag wen 't intelik ech geit beginne.
- Van gaeve staon de geite druueg: Wen me mer ummer blief gaeve, hèltj me nieks euver en wuuertj me dus erm.
- zich laote leie wie e reets geitje: al drek opvolge sónger taenge te spraeken of get te bevraoge
- Waem de naober wiltj kreite, mót haje doeven en geite: Doeven en geite gaeve de naober ummer euverlas.
- zoea luips wie e reets geitje: hieël luips
- 't Volgendj riem besteit:
- Enne geit van fóddelefrens
- die haet fraanjelen aan häör pens,
- holadiee!
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 131.
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | geit | geite | geiten | |
| IPA | /ʝɛ́i̯t/ | /ʝɛ́i̯d/ | /ʝɛ́i̯te/ | /ʝɛ́i̯ten/ | |
| dim. | sjrif | geitje | geitjen | geitjes | |
| IPA | /ʝɛ́i̯ce/ | /ʝɛ́i̯cen/ | /ʝɛ́i̯ces/ | /ʝɛ́i̯cez/ | |
In anger spraoke[bewirk]
[1]
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
geit /ʝɛ́i̯t/
- (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van gaon
- Aafbraeking
- geit
- Variaasje