gieps

Van Wiktionary

gieps [1]
emes mitte handj inne gieps [2]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

gieps m /ʝips/

  1. 'n veul-veurkómmendje saort mineraal det toette sulfate gerakeendj wuuert (CaSO4), gebroek es boewmatterjaal en ouch vermalen en gebrandj verwirk in ónger angere wenj
  2. 'n saort stief verbandj worin [1] gewirk zitj, ónger angere gebroek veur lidmaote die euver zeen
Raod

Lèt op! 't Waordgeslach wiek aaf van 't Nederlandjs: dae gieps.

Aafbraeking
  • gieps
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 139.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif gieps
IPA /ʝips/ /ʝibz/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif gieps
IPA /ʝips/ /ʝibz/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

gieps /ʝí:ps/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) innen hujigen tied van giepe
Aafbraeking
  • gieps