witkalk
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
witkalk m /wɪtkál̥k/
- (sjemie) 'ne zaachte witte poejjer ('n saort kalkoxied) det gemaak wuuert door water bie brandjkalk te doon, ónger anger gebroek in petón en semènt en veur moere mit te witte
- Aafbraeking
- wit-kalk
- Verwantje wäörd
- Samestèllinge
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | witkalk | — | ||
| IPA | /wɪtkál̥k/ | /wɪtkálg/ | — | ||
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
| dat. | sjrif | witkalk | — | ||
| IPA | /wɪtkál̥k/ | /wɪtkálg/ | — | ||
In anger spraoke[bewirk]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: blöskalk
- Ingels: slaked lime
- Nederlandjs: witkalk g, bluskalk g, gebluste kalk g
- Pruus: Weißkalk m