grieks

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

grieks /ɣriks/

  1. mit betrèkking toet of verwantj aan Griekkelandj
  2. mit betrèkking toet of verwantj ane griekse spraok
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief regionaal en nasjenaal bieveugelike naamwäörd mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • grieks

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif griekse grieksen griekse grieks griekse grieks grieks
IPA /ɣrikse/ /ɣriksen/ /ɣrikse/ /ɣriks/ /ɣrigz/ /ɣrikse/ /ɣriks/ /ɣrigz/ /ɣriks/ /ɣrigz/
kómparatief sjrif grieksere griekseren griekser griekser griekser griekser grieksert
IPA /ɣriksərə/ /ɣriksərən/ /ɣriksər/ /ɣriksər/ /ɣriksər/ /ɣriksər/ /ɣriksər̥t/ /ɣriksərd/
superlatief sjrif griekste grieksten griekste griekste griekste griekste griekste
IPA /ɣrikste/ /ɣriksten/ /ɣrikste/ /ɣrikste/ /ɣrikste/ /ɣrikste/ /ɣrikste/
partitief sjrif grieks
IPA /ɣriks/ /ɣrigz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) grieks (toe) (wie) grieks (geer)
IPA /wì: ɣriks tú:/ /wì: ɣriks ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) grieksers (toe) (wie) grieksertj (geer)
IPA /wì: ɣriksər̥s tú:/ /wì: ɣriksər̥c ʝ̊é:r/


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

Grieks ó /ɣriks/

  1. (spraoknaam) de spraok die wuuert gespraoken in Griekkelandj
Raod

Wie alle spraokname sjrieve v'r "Grieks" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Grieks
Aafleijinge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Grieks
IPA /ɣriks/ /ɣrigz/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif Grieks
IPA /ɣriks/ /ɣrigz/

In anger spraoke[bewirk]


Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

grieks /ɣriks/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • grieks

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif grieks
IPA /ɣriks/ /ɣrigz/
kómparatief sjrif griekser
IPA /ɣriksər/
superlatief sjrif griekste
IPA /ɣrikste/