hals
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
hals m /hál̥s/
- (liefdeil) 't vurste deil van 't lief det 't gezich mitte rómp verbindj
- (euverdrechtelik) 't smaal deil van 'n fles
- (euverdrechtelik) emes dae trögkhajendj duit en meis ouch get ónnuuezel is
- (meziek) 't lank, oetstaekendj deil van e snaorinsterment wo 't vingerbraed zich op bevindj
- Aafbraeking
- hals
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- emes kump d'n hals ónger: emes mót käöke
- Mich kump d'n hals ónger es ich dao allein mer aan dink!
- d'n Ermen hals dae hie mam/moder hètj! = 't Is zwaor óm hie moder te zeen!
- d'n Ermen hals dae hie pap/vader hètj! = 't Is zwaor óm hie vader te zeen!
- hals en nak braeke:
- de kans loupe det lidmaote gebraoke waeren es e gevolg van waoghalzerie of door 'ne slechten óngergróndj wo m'n euverhaer mót loupe
- zichzelf hieël erg in gevaor bringe
- hals euver kop (ouch: halseuverkop): mit zich hieël erg spoje (Nederlandjs: in grote haast)
- 'nen ónnuuezelen hals
- zich get oppen hals haole:
- 'n (ónnuuedige) las of verplichting te verwirke kriege (veural door eige keus of hanjele)
- zich örges 'n krenkdje opdoon
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 148-149.
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | hals | hels | ||
| IPA | /hál̥s/ | /hálz/ | /hæ̀l̥s/ | /hæ̀lz/ | |
| dim. | sjrif | helske | helsken | helskes | |
| IPA | /hæ̀l̥skʲe/ | /hæ̀l̥skʲen/ | /hæ̀l̥skʲes/ | /hæ̀l̥skʲez/ | |
| dat. | sjrif | hals | hels | ||
| IPA | /hál̥s/ | /hálz/ | /hæ̀l̥s/ | /hæ̀lz/ | |
In anger spraoke[bewirk]
[1]
- Fins: kaula
- Frans: cou m
- Ieslandjs: háls m
- Ingels: neck
- Nederlandjs: hals g
- Pruus: Hals m
- Spaans: cuello m
- Zieëws: nikke v
- Zweeds: hals g
[4]