Naar inhoud springen

heuje

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

heuje (Nederlands: hoeden)

Verveuging

heujt, heujde, geheujd


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

heuje /hø̀:jə/

  1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑hujje
Raod

Deze vorm huuert m'n in 't Mofers ummer mieë, meh kump van oearsprónk neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert neet zozieër aafgeraoje, meh doren oearsprunkelike vorm te broeke kaltj me waal stielvolder Mofers.

Aafbraeking
  • heu-je
Aafleijinge
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 157.

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif heuj heuds heudj heuje heujen heudj heuje heujen heujendj
IPA /hø̀:i̯/ /hø̀:d̥s/ /hø̀:dz/ /hø̀:ɟ/ /hø̀:jə/ /hø̀:jən/ /hø̀:ɟ/ /hø̀:jə/ /hø̀:jən/ /hø̀:jəɲɟ/
vergangen tied sjrif heudje heudjen heudjes heudje heudjen heudje heudjen heudje heudjen heudje heudjen geheudj
IPA /hø̀:ɟə/ /hø̀:ɟən/ /hø̀:ɟəs/ /hø̀:ɟəz/ /hø̀:ɟə/ /hø̀:ɟən/ /hø̀:ɟə/ /hø̀:ɟən/ /hø̀:ɟə/ /hø̀:ɟən/ /hø̀:ɟə/ /hø̀:ɟən/ /ɣə'hø̀:ɟ/
gebi-jjendje wies sjrif heuj! heuje-v'r heudj!
IPA /hø̀:i̯/ /hø̀:jəvər/ /hø̀:ɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif heuje heujen geheuj ó heuje heujen heujentaere heujentaeren geheuje geheujen
IPA /hø̀:jə/ /hø̀:jən/ /ɣə'hø̀:i̯/ /hø̀:jə/ /hø̀:jən/ /hø̀:jən̥'tɛ̀:re/ /hø̀:jən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'hø̀:jə/ /ɣə'hø̀:jən/

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

heuje ó /hø̀:jə/

  1. (gerundium) gerundium II van heuje
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • heu-je

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif heuje heujen
IPA /hø̀:jə/ /hø̀:jən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif heuje heujen
IPA /hø̀:jə/ /hø̀:jən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

heuje /hø̀:jə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van heuje
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van heuje
Aafbraeking
  • heu-je


Utrechs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

heuje

  1. (Zuidoos-Utrechs) vröchtebuim (veural keersebuim) besjerme tege vretende veugel door te rope of aander lewej te make
    • In de lâchweek, ás de kerse bekâns rijp benne mao de plokkers nog nie komme, motte de kerse worde geheujd en de spreeuwe worde gekeerd.
Etymologie

Dinkelek oet Aajdnederlands huoden, Oergermaans *hōdijaną, aofgeleide vaan *hōdaz 'bedèkking, besjerming', vaan d'n Indo-Europese wortel *kadʰ- (zelfde beteikenis). 'n Alternatief verklaoring is: 'n onomatopee vaan 't geroops wat me debij deit.