hinjer
Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]
Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]
hinjer m (Nederlands: hinder)
- Sinneniem
- Verbuging
—, —
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
hinjer m /hɪ́ɲer/
- d'n toestandj det me gehinjerd wuuert in zie werk
- Aafbraeking
- hinj-er
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- hinjer óngervinje van get: las höbbe mit get
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | hinjer | — | ||
| IPA | /hɪ́ɲer/ | — | |||
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
| dat. | sjrif | hinjer | — | ||
| IPA | /hɪ́ɲer/ | — | |||
In anger spraoke[bewirk]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: hinjer en belèt
- Ingels: hindrance, impediment
- Nederlandjs: hinder g, belet ó
Veurzitsel[bewirk]
Lemma[bewirk]
hinjer /hɪ́ɲer/
- (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑achter
- Raod
Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur in det dialek. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.
Veur oearsprónk noom dit veurzitsel d'n accusatief of d'n datief, aafhenkelik vanne beteikenis.
- Aafbraeking
- hinj-er
- Zagswies
- Gunnewied laag hinjere moer nag 'n aad häöfke det ich mein inne twintjiger jaoren aafgebord is.
Verbuging[bewirk]
| predikatief | inkelvaad mannelik | inkelvaad vrouwelik | inkelvaad ónziejig | mieëvaad | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||||
| nom. | sjrif | hinjer | hinjere | hinjeren | hinjere | hinjer 't | hinjere | ||
| IPA | /hɪ́ɲer/ | /hɪ́ɲe̽re/ | /hɪ́ɲe̽ren/ | /hɪ́ɲe̽re/ | /hɪ́ɲe̽ret/ | /hɪ́ɲe̽red/ | /hɪ́ɲe̽re/ | ||
| dat. | sjrif | hinjer | †hinjergene | †hinjergenen | †hinjergen | †hinjerge | †hinjergen | †hinjergen †hinjerge | |
| IPA | /hɪ́ɲer/ | /hɪ́ɲerɣene/ | /hɪ́ɲerɣenen/ | /hɪ́ɲerɣen/ | /hɪ́ɲerɣe/ | /hɪ́ɲerɣen/ | /hɪ́ɲerɣen/ /hɪ́ɲerɣe/ | ||
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
hinjer /hɪ́ɲer/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van hinjere
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van hinjere
- Aafbraeking
- hinj-er