Naar inhoud springen

hinjer

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

hinjer m (Nederlands: hinder)

Sinneniem
Verbuging

—, —


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

hinjer m /hɪ́ɲer/

  1. d'n toestandj det me gehinjerd wuuert in zie werk
Aafbraeking
  • hinj-er
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • hinjer óngervinje van get: las höbbe mit get

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif hinjer
IPA /hɪ́ɲer/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif hinjer
IPA /hɪ́ɲer/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk


Veurzitsel

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

hinjer /hɪ́ɲer/

  1. (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑achter
Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur in det dialek. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.

Veur oearsprónk noom dit veurzitsel d'n accusatief of d'n datief, aafhenkelik vanne beteikenis.

Aafbraeking
  • hinj-er
Zagswies
  • Gunnewied laag hinjere moer nag 'n aad häöfke det ich mein inne twintjiger jaoren aafgebord is.

Verbuging

[bewirk]
predikatief inkelvaad mannelik inkelvaad vrouwelik inkelvaad ónziejig mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif hinjer hinjere hinjeren hinjere hinjer 't hinjere
IPA /hɪ́ɲer/ /hɪ́ɲe̽re/ /hɪ́ɲe̽ren/ /hɪ́ɲe̽re/ /hɪ́ɲe̽ret/ /hɪ́ɲe̽red/ /hɪ́ɲe̽re/
dat. sjrif hinjer hinjergene hinjergenen hinjergen hinjerge hinjergen hinjergen
hinjerge
IPA /hɪ́ɲer/ /hɪ́ɲerɣene/ /hɪ́ɲerɣenen/ /hɪ́ɲerɣen/ /hɪ́ɲerɣe/ /hɪ́ɲerɣen/ /hɪ́ɲerɣen/
/hɪ́ɲerɣe/

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

hinjer /hɪ́ɲer/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van hinjere
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van hinjere
Aafbraeking
  • hinj-er