kantj
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
kantj m /káɲ̊c/
- de grenslien van 'n twieëdimensionaal feguur of 't grensvlaak van e veurwerp
- (euverdrechtelik) 'n klóch luuj die dezelvendje meining höbben of dezelvendje stried veure
- (synoniem) anger waord veur richting
- Welke kantj mótte v'r noe oet gaon?
- Aafbraeking
- kantj
- Synonieme
- Aafleijinge
- aafkantje, alskantje, bèdskantje, gènskantje, kantjele, kentje
- kantjesniejer, kantjlien, kantjteikening
- achterkantj, baovekantj, binnekantj, boetekantj, driekantj, epistelkantj, euverkantj, evangeeljekantj, hoeagkantj, kirkkantj, moderskantj, óngerkantj, straotkantj, twieëkentjig, vaderskantj, veerkantj, veurkantj, waterkantj, ziejkantj
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- dao/deze kantj oet: nao dees richting, dees richting volgendj
- emes van kantj make: emes vermaorde, emes ómbringe
- Det geit/góng de verkieërdje kantj oet: Det nump 'nen ónwinseliken/ónaangenamen drej.
- Det mets sniedj van twieë kantje: Daomit höbs se-n op twieë menere veurdeil.
- Baeter 'nen aje van kantj es 'ne jónj gesjantj.
- nao alle kantje wegkroepe
- Wie ich dae stein opluchdje krope de kelderverke nao alle kantje weg.
- van inj toet kantj
- zich van kantj make: zelfmaord begaon
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 178.
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | kantj | kantje | kantjen | |
IPA | /káɲ̊c/ | /káɲɟ/ | /káɲ̊cə/ | /káɲ̊cən/ | |
dim. | sjrif | kentje | kentjen | kentjes | |
IPA | /kʲǽɲ̊ce/ | /kʲǽɲ̊cen/ | /kʲǽɲ̊ces/ | /kʲǽɲ̊cez/ | |
dat. | sjrif | kantj | kantje | kantjen | |
IPA | /káɲ̊c/ | /káɲɟ/ | /káɲ̊cə/ | /káɲ̊cən/ |
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | kantj | kenj | ||
IPA | /káɲ̊c/ | /káɲɟ/ | /kʲæ̀ɲ/ | ||
dim. | sjrif | kentje | kentjen | kentjes | |
IPA | /kʲǽɲ̊ce/ | /kʲǽɲ̊cen/ | /kʲǽɲ̊ces/ | /kʲǽɲ̊cez/ | |
dat. | sjrif | kantj | kenj | ||
IPA | /káɲ̊c/ | /káɲɟ/ | /kʲæ̀ɲ/ |
In anger spraoke[bewirk]
[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
kantj m > ó /káɲ̊c/
- 'n saort vlöchwerk gemaak van dun lienen of ketoene dräödjes
- Aafbraeking
- kantj
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | kantj | — | ||
IPA | /káɲ̊c/ | /káɲɟ/ | — | ||
dim. | sjrif | kentje | kentjen | kentjes | |
IPA | /kʲǽɲ̊ce/ | /kʲǽɲ̊cen/ | /kʲǽɲ̊ces/ | /kʲǽɲ̊cez/ | |
dat. | sjrif | kantj | — | ||
IPA | /káɲ̊c/ | /káɲɟ/ | — |
In anger spraoke[bewirk]
- Frans: dentelle v
- Ieslandjs: blúnda(is:) v
- Ingels: lace
- Nederlandjs: kant ó
- Pruus: Spitze v
- Spaans: encaje m
- Zweeds: spets g
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
kantj ... aaf /káɲ̊c/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van aafkantje (in houfzats)
- (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van aafkantje (in houfzats)
- (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van aafkantje (in houfzats)
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van aafkantje
- (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van aafkantje
- Aafbraeking
- kantj
- Variaasje
- [1,2,3] (in naevezats) aafkantj