keutele

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

keutele /kǿ:tə̽lə/

  1. (óneuvergenkelik) keutele sjiete (veural gezag van bieëster)
    Bieëster zuus se-n ummer keutele; kiek meh lang genóg nao 'n wei!
Aafbraeking
  • keu-te-le
Aafleijinge
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 186.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif keutel keutels keuteltj keutele keutelen keuteltj keutele keutelen keutelendj
IPA /kǿ:təl/ /kǿ:təl̥s/ /kǿ:təlz/ /kǿ:təʎ̥c/ /kǿ:təʎɟ/ /kǿ:tə̽lə/ /kǿ:tə̽lən/ /kǿ:təʎ̥c/ /kǿ:təʎɟ/ /kǿ:tə̽lə/ /kǿ:tə̽lən/ /kǿ:tə̽ləɲɟ/
vergangen tied sjrif keuteldje keuteldjen keuteldjes keuteldje keuteldjen keuteldje keuteldjen keuteldje keuteldjen keuteldje keuteldjen gekeuteldj
IPA /kǿ:təʎɟə/ /kǿ:təʎɟən/ /kǿ:təʎɟəs/ /kǿ:təʎɟəz/ /kǿ:təʎɟə/ /kǿ:təʎɟən/ /kǿ:təʎɟə/ /kǿ:təʎɟən/ /kǿ:təʎɟə/ /kǿ:təʎɟən/ /kǿ:təʎɟə/ /kǿ:təʎɟən/ /ɣə'kǿ:təʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif keutel! keutele-v'r keuteltj!
IPA /kǿ:təl/ /kǿ:tə̽ləvər/ /kǿ:təʎ̥c/ /kǿ:təʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif keutele keutelen gekeutel ó keutele keutelen keutelentaere keutelentaeren gekeutele gekeutelen
IPA /kǿ:tə̽lə/ /kǿ:tə̽lən/ /ɣə'kǿ:təl/ /kǿ:tə̽lə/ /kǿ:tə̽lən/ /kǿ:tə̽lən̥'tɛ̀:re/ /kǿ:tə̽lən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kǿ:tə̽lə/ /ɣə'kǿ:tə̽lən/

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

keutele ó /kǿ:tə̽lə/

  1. (gerundium) gerundium II van keutele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • keu-te-le

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif keutele keutelen
IPA /kǿ:tə̽lə/ /kǿ:tə̽lən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif keutele keutelen
IPA /kǿ:tə̽lə/ /kǿ:tə̽lən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

keutele /kǿ:tə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van keutele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van keutele
Aafbraeking
  • keu-te-le

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

keutele /kǿ:tə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van keutel
Aafbraeking
  • keu-te-le
Synoniem