kieddele

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kieddele /kʲide̽le/

  1. (euvergenkelik) emes lich aanraken op siezige stökker hoed, det e geveul opruuep bie dem det t'r mót lache
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief kiedele.

Aafbraeking
  • kied-de-le
Verwantje wäörd
Zagswies
  • (neet) taenge kieddele kónne
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 186.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif kieddel kieddels kieddeltj kieddele kieddelen kieddeltj kieddele kieddelen kieddelendj
IPA /kʲidel/ /kʲidel̥s/ /kʲidelz/ /kʲideʎ̥c/ /kʲideʎɟ/ /kʲide̽le/ /kʲide̽len/ /kʲideʎ̥c/ /kʲideʎɟ/ /kʲide̽le/ /kʲide̽len/ /kʲide̽leɲɟ/
vergangen tied sjrif kieddeldje kieddeldjen kieddeldjes kieddeldje kieddeldjen kieddeldje kieddeldjen kieddeldje kieddeldjen kieddeldje kieddeldjen gekieddeldj
IPA /kʲideʎɟe/ /kʲideʎɟen/ /kʲideʎɟes/ /kʲideʎɟez/ /kʲideʎɟe/ /kʲideʎɟen/ /kʲideʎɟe/ /kʲideʎɟen/ /kʲideʎɟe/ /kʲideʎɟen/ /kʲideʎɟe/ /kʲideʎɟen/ /ɣə'kʲideʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif kieddel! kieddele-v'r kieddeltj!
IPA /kʲidel/ /kʲide̽lever/ /kʲideʎ̥c/ /kʲideʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif kieddele kieddelen gekieddel ó kieddele kieddelen kieddelentaere kieddelentaeren gekieddele gekieddelen
IPA /kʲide̽le/ /kʲide̽len/ /ɣə'kʲidel/ /kʲide̽le/ /kʲide̽len/ /kʲide̽len̥'tɛ̀:re/ /kʲide̽len̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kʲide̽le/ /ɣə'kʲide̽len/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kieddele ó /kʲide̽le/

  1. (gerundium) gerundium II van kieddele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • kied-de-le

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kieddele kieddelen
IPA /kʲide̽le/ /kʲide̽len/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif kieddele kieddelen
IPA /kʲide̽le/ /kʲide̽len/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kieddele /kʲide̽le/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van kieddele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van kieddele
Aafbraeking
  • kied-de-le