kleikindj

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

kleikindj ó /kl̥ɛ̀i̯kʲɪ́ɲɟ/

1. (femielje) e kindj van 'ne zoon of 'n dochter

   Kleikinjer zal ich noeatj kriege, óm ich höb zelf gèn kinjer gadj.

Aafbraeking

• klei-kindj

Variaasje

• ↓kleinkindj

Synoniem

• kindj van kindj

Antoniem

• groeateljer

Aafleijinge

• achterkleikindj, steechkleikindj

Verwantje wäörd

• dochterskindj, kleindochter, kleinzoon

Samestèlling

• klei + kindj

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kleikindj		kleikinjer
	IPA	/kl̥ɛ̀i̯kʲɪ́ɲɟ/		/kl̥ɛ̀i̯kʲɪ́ɲer/
dim.	sjrif	kleikiendje	kleikiendjen	kleikiendjes
	IPA	/kl̥ɛ̀i̯kʲìɲ̊ce/	/kl̥ɛ̀i̯kʲìɲ̊cen/	/kl̥ɛ̀i̯kʲìɲ̊ces/	/kl̥ɛ̀i̯kʲìɲ̊cez/
dat.	sjrif	kleikindj		kleikinjer
	IPA	/kl̥ɛ̀i̯kʲɪ́ɲɟ/		/kl̥ɛ̀i̯kʲɪ́ɲer/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: kènjskèndj

Fins: lapsenlapsi Frans: petit-enfant m Ingels: grandchild Japans: 孫(ja:) Nederlandjs: kleinkind ó

Pruus: Enkelkind ó, Enkel(de:) m Sjinees: 孫(zh:) Spaans: nieto m, nieta v Törks: torun(tr:) Zweeds: barnbarn ó