kneen

kneen [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

kneen ó /kn̥é:n/

1. (liefdeil) 't gewerf inne midde vanne bein det 't baovebein mit 't óngerbein verbindj
2. (euverdrechtelik) get det rechheukig ómgebaogen is, get inne vorm van e [1]
3. (euverdrechtelik) 'ne stoeat mit 't [1] (wie bie emes in 't kruuts)

Raod

Lèt op! 't Waordgeslach wiek aaf van 't Nederlandjs: det kneen.

Aafbraeking

• kneen

Net get anges gesjreve

• knien

Variaasje

• ↓knie

Aafleijinge

• kneensjief
• achterkneen

Verwantje wäörd

• knele
• bein, die, häöp, inkel, kuut, sjeen, teen, vaes, voot, wreef

Zagswies

• dore kneen gaon: knele
• d'n hemel danken oppe bloeate kneen (aksent op danke): Oos Livvenhieër dankbaar zeen
• oppe bloeate kneen trögkkroepe: hieël erg daohaer oetkiekendj trögkkómme
• (zich) oppe kneen (gaon) zitte: (gaon) knele

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kneen		kneen
	IPA	/kn̥é:n/		/kn̥é:n/
dim.	sjrif	kneenke	kneenken	kneenkes
	IPA	/kn̥é:n̥kʲe/	/kn̥é:n̥kʲen/	/kn̥é:n̥kʲes/	/kn̥é:n̥kʲez/
dat.	sjrif	kneen		kneen
	IPA	/kn̥é:n/		/kn̥é:n/

Raod

Bakkes guuef gènnen diminutief op.

In anger spraoke

[1]

• Fins: polvi
• Frans: genou^(fr:) m
• Ieslandjs: hné ó
• Ingels: knee
• Nederlandjs: knie g
• Pruus: Knie ó
• Spaans: rodilla v
• Welsh: glin^(cy:) m
• Zweeds: knä ó

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

kneen /kn̥é:n/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van kneen
2. (neet-lemma) vorm innen datief van kneen

Aafbraeking

• kneen