Naar inhoud springen

koppele

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

koppele /kɒpə̽lə/

  1. (euvergenkelik) twieë dinger es aafzunjerlike deil vas mitein verbinje sónger dao get aan te vermake
  2. (euvergenkelik) (euverdrechtelik) twieë luuj biejein bringen es e stèl
Aafbraeking
  • kop-pe-le
Aafleijinge
Samestèlling
Zagswies
  • luuj aanein koppele
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 204.

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif koppel koppels koppeltj koppele koppelen koppeltj koppele koppelen koppelendj
IPA /kɒpəl/ /kɒpəl̥s/ /kɒpəlz/ /kɒpəʎ̥c/ /kɒpəʎɟ/ /kɒpə̽lə/ /kɒpə̽lən/ /kɒpəʎ̥c/ /kɒpəʎɟ/ /kɒpə̽lə/ /kɒpə̽lən/ /kɒpə̽ləɲɟ/
vergangen tied sjrif koppeldje koppeldjen koppeldjes koppeldje koppeldjen koppeldje koppeldjen koppeldje koppeldjen koppeldje koppeldjen gekoppeldj
IPA /kɒpəʎɟə/ /kɒpəʎɟən/ /kɒpəʎɟəs/ /kɒpəʎɟəz/ /kɒpəʎɟə/ /kɒpəʎɟən/ /kɒpəʎɟə/ /kɒpəʎɟən/ /kɒpəʎɟə/ /kɒpəʎɟən/ /kɒpəʎɟə/ /kɒpəʎɟən/ /ɣə'kɒpəʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif koppel! koppele-v'r koppeltj!
IPA /kɒpəl/ /kɒpə̽ləvər/ /kɒpəʎ̥c/ /kɒpəʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif koppele koppelen gekoppel ó koppele koppelen koppelentaere koppelentaeren gekoppele gekoppelen
IPA /kɒpə̽lə/ /kɒpə̽lən/ /ɣə'kɒpəl/ /kɒpə̽lə/ /kɒpə̽lən/ /kɒpə̽lən̥'tɛ̀:re/ /kɒpə̽lən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kɒpə̽lə/ /ɣə'kɒpə̽lən/

In anger spraoke

[bewirk]

[2]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

koppele ó /kɒpə̽lə/

  1. (gerundium) gerundium II van koppele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • kop-pe-le

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif koppele koppelen
IPA /kɒpə̽lə/ /kɒpə̽lən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif koppele koppelen
IPA /kɒpə̽lə/ /kɒpə̽lən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

koppele /kɒpə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van koppele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van koppele
Aafbraeking
  • kop-pe-le

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

koppele /kɒpə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van koppel
Aafbraeking
  • kop-pe-le