Naar inhoud springen

lieme

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

lieme /lì:me/ > /lí:me/

  1. (euvergenkelik) get mit liem bestrieken en sameveuge det 'n vaste verbinjing toet standj kump en 't aanein blief zitte
Aafbraeking
  • lie-me
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • get aanein lieme: twieë of mieë deil aanein vasmake mit liem

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif liem liems liemp lieme liemen liemtj
liemp
lieme liemen liemendj
IPA /lì:m/ /lì:m̥s/ /lì:mz/ /lì:m̥p/ /lì:mb/ /lì:mə/ /lì:mən/ /lì:m̥c/
/lì:m̥p/
/lì:mɟ/
/lì:mb/
/lì:mə/ /lì:mən/ /lì:məɲɟ/
vergangen tied sjrif liemdje liemdjen liemdjes liemdje liemdjen liemdje liemdjen liemdje liemdjen liemdje liemdjen geliemb
geliemp
IPA /lì:mɟə/ /lì:mɟən/ /lì:mɟəs/ /lì:mɟəz/ /lì:mɟə/ /lì:mɟən/ /lì:mɟə/ /lì:mɟən/ /lì:mɟə/ /lì:mɟən/ /lì:mɟə/ /lì:mɟən/ /ɣə'lì:mb/
gebi-jjendje wies sjrif liem! lieme-v'r liemtj!
IPA /lì:m/ /lì:məvər/ /lì:m̥c/ /lì:mɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif lieme liemen geliem ó lieme liemen liementaere liementaeren gelieme geliemen
IPA /lì:mə/ /lì:mən/ /ɣə'lì:m/ /lì:mə/ /lì:mən/ /lì:mən̥'tɛ̀:re/ /lì:mən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'lì:mə/ /ɣə'lì:mən/

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

lieme ó /lì:me/

  1. (gerundium) gerundium II van lieme
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • lie-me

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif lieme liemen
IPA /lì:me/ /lì:men/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif lieme liemen
IPA /lì:me/ /lì:men/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

lieme /lì:me/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van lieme
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van lieme
Aafbraeking
  • lie-me