Naar inhoud springen

maot

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

maot m /mɒ̀:t/

  1. 'n einheid van lingdje, oppervlakdje of inhaad
  2. de juuste aafmaeting of gesjikdje vorm
  3. 'n aangaeving veure gruuetdje van kleier of sjoon
  4. (meziek) 'n regelmaotige indeiling van e meziekstök, gegrundj oppe slaag
  5. (synoniem) anger waord veur vrundj en kammeraod
Aafbraeking
  • maot
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Alles mit maote: Me mót alles inne midde hajen en nörges mit euverdrieve.
  • "Alles mit maote!" zag de snieder; doe sloog t'r zien vrouw mitten èllestek. = E riemke det es antjwaord gegaeve wuuert op 't gezègkdje "Alles mit maote".
  • gein inkel maot kinne (maot is hie vrouwelik!): zich neet kónne behieërse
    Dem nuueds toe neet oet veur det fieës; dae kintj gèn inkel maot!
  • in kleine maot: mer 'n hieël klei bietje
  • de maot haje: maotvas zeen
  • de maot numme van emes: maete waat veur maot emes haet inne kleier
    Es dae snieder dich de maot neet nump, dan kóns se dich baeter 'nen angere zeuke.
  • oete maot loupe

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif maot maote maoten
IPA /mɒ̀:t/ /mɒ̀:d/ /mɒ̀:tə/ /mɒ̀:tən/
dim. sjrif mäötje mäötjen mäötjes
IPA /mœ̀:ce/ /mœ̀:cen/ /mœ̀:ces/ /mœ̀:cez/
dat. sjrif maot maote maoten
IPA /mɒ̀:t/ /mɒ̀:d/ /mɒ̀:tə/ /mɒ̀:tən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[4]