mejje

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

mejje /mǽje/

  1. (euvergenkelik) (óneuvergenkelik) mit 'ne mejjer of e gesjieër (wie 'n zich of 'n zaegs) get anen aanzit kort bie de gróndj aafsnieje (wie van kaoren of graas)
  2. (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) 'n mejjendje ([1]) bewaeging make mit 't lief
Raod

Veur 't mejje van graas gebroek m'n ouch waal de wäörd "aafdoon", "knippe" en "snieje".

Aafbraeking
  • mej-je
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif mej mejts mejtj mejje mejjen mejtj mejje mejjen mejjendj
IPA /mæ̀i̯/ /mæ̀i̯ts/ /mæ̀i̯dz/ /mæ̀i̯c/ /mæ̀i̯ɟ/ /mǽje/ /mǽjen/ /mæ̀i̯c/ /mæ̀i̯ɟ/ /mǽje/ /mǽjen/ /mǽjeɲɟ/
vergangen tied sjrif mejdje mejdjen mejdjes mejdje mejdjen mejdje mejdjen mejdje mejdjen mejdje mejdjen gemejdj
IPA /mæ̀i̯ɟe/ /mæ̀i̯ɟen/ /mæ̀i̯ɟes/ /mæ̀i̯ɟez/ /mæ̀i̯ɟe/ /mæ̀i̯ɟen/ /mæ̀i̯ɟe/ /mæ̀i̯ɟen/ /mæ̀i̯ɟe/ /mæ̀i̯ɟen/ /mæ̀i̯ɟe/ /mæ̀i̯ɟen/ /ɣə'mæ̀i̯ɟ/
gebi-jjendje wies sjrif mej! mejje-v'r mejtj!
IPA /mæ̀i̯/ /mǽjever/ /mæ̀i̯c/ /mæ̀i̯ɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif mejje mejjen gemej ó mejje mejjen mejjentaere mejjentaeren gemejje gemejjen
IPA /mǽje/ /mǽjen/ /ɣə'mæ̀i̯/ /mǽje/ /mǽjen/ /mǽjen̥'tɛ̀:re/ /mǽjen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'mǽje/ /ɣə'mǽjen/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: meije


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

mejje ó /mǽje/

  1. (gerundium) gerundium II van mejje
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • mej-je

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mejje mejjen
IPA /mǽje/ /mǽjen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif mejje mejjen
IPA /mǽje/ /mǽjen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

mejje /mǽje/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van mejje
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van mejje
Aafbraeking
  • mej-je