Naar inhoud springen

nöttige

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

nöttige /nœtɪ̽ʝe/

  1. (euvergenkelik) aeteswaar dan drinkes innumme
Aafbraeking
  • nöt-ti-ge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif nöttig nöttigs nöttig nöttige nöttigen nöttig nöttige nöttigen nöttigendj
IPA /nœtɪç/ /nœtɪʝ/ /nœtɪçs/ /nœtɪʝz/ /nœtɪç/ /nœtɪʝ/ /nœtɪ̽ʝe/ /nœtɪ̽ʝen/ /nœtɪç/ /nœtɪʝ/ /nœtɪ̽ʝe/ /nœtɪ̽ʝen/ /nœtɪ̽ʝeɲɟ/
vergangen tied sjrif nöttigdje nöttigdjen nöttigdjes nöttigdje nöttigdjen nöttigdje nöttigdjen nöttigdje nöttigdjen nöttigdje nöttigdjen genöttig
IPA /nœtɪʝɟe/ /nœtɪʝɟen/ /nœtɪʝɟes/ /nœtɪʝɟez/ /nœtɪʝɟe/ /nœtɪʝɟen/ /nœtɪʝɟe/ /nœtɪʝɟen/ /nœtɪʝɟe/ /nœtɪʝɟen/ /nœtɪʝɟe/ /nœtɪʝɟen/ /ɣə'nœtɪç/ /ɣə'nœtɪʝ/
gebi-jjendje wies sjrif nöttig! nöttige-v'r nöttigtj!
nöttig!
IPA /nœtɪç/ /nœtɪʝ/ /nœtɪ̽ʝever/ /nœtɪçc/
/nœtɪç/
/nœtɪʝɟ/
/nœtɪʝ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif nöttige nöttigen genöttig ó nöttige nöttigen nöttigentaere nöttigentaeren genöttige genöttigen
IPA /nœtɪ̽ʝe/ /nœtɪ̽ʝen/ /ɣə'nœtɪç/ /ɣə'nœtɪʝ/ /nœtɪ̽ʝe/ /nœtɪ̽ʝen/ /nœtɪ̽ʝen̥'tɛ̀:re/ /nœtɪ̽ʝen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'nœtɪ̽ʝe/ /ɣə'nœtɪ̽ʝen/

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

nöttig ó /nœtɪ̽ʝe/

  1. (gerundium) gerundium II van nöttige
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • nöt-ti-ge

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif nöttige nöttigen
IPA /nœtɪ̽ʝe/ /nœtɪ̽ʝen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif nöttige nöttigen
IPA /nœtɪ̽ʝe/ /nœtɪ̽ʝen/


Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

nöttige /nœtɪʝe/

  1. (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van nöttig
  2. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne positief van nöttig
  3. (neet-lemma) mieëveljelike vorm inne positief van nöttig
Aafbraeking
  • nöt-ti-ge

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

nöttige /nœtɪ̽ʝe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van nöttige
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van nöttige
Aafbraeking
  • nöt-ti-ge