opbringe

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich bring op mer ich bring op det ich opbring ich höb opgebrach
IPA /ɪʝ brɪ̀ŋ 'ɒb/ /mær‿ɪ̽ʝ brɪ̀ŋ 'ɒb/ /dæd‿ɪ̽ʝ ɒbrɪ̀ŋ/ /ɪç‿œ̽b ɒpɣ̊əbrax/

opbringe /ɒbrɪ́ŋe/

  1. (óneuvergenkelik) get goods es rizzeltaat höbbe, wins oplevere
    Vaar dao dan 't mès oet en dan bringk dae gróndj ouch op.
    Det landj dao kuip zich geine; det haet nannoeatj opgebrach.
  2. (synoniem) (euvergenkelik) anger waord veur doon (e zeker bedraag of 'n wins es rizzeltaat gaeve)
  3. (euvergenkelik) e bedraag slaagmieësig kónne betale
  4. (synoniem) (euvergenkelik) anger waord veur groeatbringe
Aafbraeking
  • op-bring-e
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif opbring opbrings opbringk opbringe opbringen opbringk opbringe opbringen opbringendj
IPA /ɒbrɪ̀ŋ/ /ɒbrɪ̀ŋ̊s/ /ɒbrɪ̀ŋz/ /ɒbrɪ̀ŋ̊kʲ/ /ɒbrɪ̀ŋgʲ/ /ɒbrɪ́ŋe/ /ɒbrɪ́ŋen/ /ɒbrɪ̀ŋ̊kʲ/ /ɒbrɪ̀ŋgʲ/ /ɒbrɪ́ŋe/ /ɒbrɪ́ŋen/ /ɒbrɪ́ŋeɲɟ/
vergangen tied sjrif opbrach opbrachs opbrach opbrachte opbrachten opbrach opbrachte opbrachten opgebrach
IPA /ɒbrax/ /ɒbraɣ/ /ɒbraxs/ /ɒbraɣz/ /ɒbrax/ /ɒbraɣ/ /ɒbraxtə/ /ɒbraxtən/ /ɒbrax/ /ɒbraɣ/ /ɒbraxtə/ /ɒbraxtən/ /ɒpɣ̊əbrax/ /ɒpɣ̊əbraɣ/
gebi-jjendje wies sjrif bring op! bringe-v'r op bringtj op!
IPA /brɪ̀ŋ ɒp/ /brɪ̀ŋ ɒb/ /brɪ́ŋever ɒp/ /brɪ́ŋever ɒb/ /brɪ̀ŋɟ ɒp/ /brɪ̀ŋɟ ɒb/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif opbringe opbringen opgebring ó opbringe opbringen opbringentaere opbringentaeren opgebringe opgebringen
IPA /ɒbrɪ́ŋe/ /ɒbrɪ́ŋen/ /ɒpɣ̊əbrɪ̀ŋ/ /ɒbrɪ́ŋe/ /ɒbrɪ́ŋen/ /ɒbrɪ́ŋen̥'tɛ̀:re/ /ɒbrɪ́ŋen̥'tɛ̀:ren/ /ɒpɣ̊əbrɪ́ŋe/ /ɒpɣ̊əbrɪ́ŋen/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

opbringe ó /ɒbrɪ́ŋe/

  1. (gerundium) gerundium II van opbringe
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • op-bring-e

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif opbringe opbringen
IPA /ɒbrɪ́ŋe/ /ɒbrɪ́ŋen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif opbringe opbringen
IPA /ɒbrɪ́ŋe/ /ɒbrɪ́ŋen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

opbringe /ɒbrɪ́ŋe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van opbringe
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van opbringe
Aafbraeking
  • op-bring-e