oppöffe

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich pöf get op mer ich pöf get op det ich get oppöf ich höb get opgepöf
IPA /ɪç pœf çæd 'ɒp/ /mær‿ɪ̽ç pœf çæd 'ɒp/ /dæd‿ɪ̽ç çæd 'ɒpœf/ /ɪç‿œ̽b̥ çæd ɒpɣ̊əpœf/

oppöffe /ɒpœfə/

  1. (synoniem) (euvergenkelik) anger waord veur ophöffe
Aafbraeking
  • op-pöf-fe
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif oppöf oppöfs oppöf oppöffe oppöffen oppöf oppöffe oppöffen oppöffendj
IPA /ɒpœf/ /ɒpœv/ /ɒpœfs/ /ɒpœvz/ /ɒpœf/ /ɒpœv/ /ɒpœfə/ /ɒpœfən/ /ɒpœf/ /ɒpœv/ /ɒpœfə/ /ɒpœfən/ /ɒpœfəɲɟ/
vergangen tied sjrif oppöfdje oppöfdjen oppöfdjes oppöfdje oppöfdjen oppöfdje oppöfdjen oppöfdje oppöfdjen oppöfdje oppöfdjen opgepöf
IPA /ɒpœvɟə/ /ɒpœvɟən/ /ɒpœvɟəs/ /ɒpœvɟəz/ /ɒpœvɟə/ /ɒpœvɟən/ /ɒpœvɟə/ /ɒpœvɟən/ /ɒpœvɟə/ /ɒpœvɟən/ /ɒpœvɟə/ /ɒpœvɟən/ /ɒpɣ̊əpœf/ /ɒpɣ̊əpœv/
gebi-jjendje wies sjrif pöf op! pöffe-v'r op pöftj op!
pöf op!
IPA /pœv ɒp/ /pœv ɒb/ /pœfəvər ɒp/ /pœfəvər ɒb/ /pœvɟ ɒp/
/pœv ɒp/
/pœvɟ ɒb/
/pœv ɒb/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif oppöffe oppöffen opgepöf ó oppöffe oppöffen oppöffentaere oppöffentaeren opgepöffe opgepöffen
IPA /ɒpœfə/ /ɒpœfən/ /ɒpɣ̊əpœf/ /ɒpɣ̊əpœv/ /ɒpœfə/ /ɒpœfən/ /ɒpœfən̥'tɛ̀:re/ /ɒpœfən̥'tɛ̀:ren/ /ɒpɣ̊əpœfə/ /ɒpɣ̊əpœfən/

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

oppöffe ó /ɒpœfə/

  1. (gerundium) gerundium II van oppöffe
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • op-pöf-fe

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif oppöffe oppöffen
IPA /ɒpœfə/ /ɒpœfən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif oppöffe oppöffen
IPA /ɒpœfə/ /ɒpœfən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

oppöffe /ɒpœfə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van oppöffe
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van oppöffe
Aafbraeking
  • op-pöf-fe