Naar inhoud springen

paffe

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

paffe /pafə/

  1. (synoniem) (euvergenkelik) (óneuvergenkelik) anger waord veur rouke (van tebak)
Aafbraeking
  • paf-fe
Aafleijinge

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif paf pafs paf paffe paffen paf paffe paffen paffendj
IPA /paf/ /pav/ /pafs/ /pavz/ /paf/ /pav/ /pafə/ /pafən/ /paf/ /pav/ /pafə/ /pafən/ /pafəɲɟ/
vergangen tied sjrif pafdje pafdjen pafdjes pafdje pafdjen pafdje pafdjen pafdje pafdjen pafdje pafdjen gepaf
IPA /pavɟə/ /pavɟən/ /pavɟəs/ /pavɟəz/ /pavɟə/ /pavɟən/ /pavɟə/ /pavɟən/ /pavɟə/ /pavɟən/ /pavɟə/ /pavɟən/ /ɣə'paf/ /ɣə'pav/
gebi-jjendje wies sjrif paf! paffe-v'r paftj!
paf!
IPA /paf/ /pav/ /pafəvər/ /pafc/
/paf/
/pavɟ/
/pav/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif paffe paffen gepaf ó paffe paffen paffentaere paffentaeren gepaffe gepaffen
IPA /pafə/ /pafən/ /ɣə'paf/ /ɣə'pav/ /pafə/ /pafən/ /pafən̥'tɛ̀:re/ /pafən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'pafə/ /ɣə'pafən/


Eigenaam

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

Paffe /pafə/

  1. (femieljenaam) 'ne femieljenaam (Paffen)
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Paffe" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Paf-fe
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 36.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Paffe
IPA /pafə/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif Paffe
IPA /pafə/



Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

paffe ó /pafə/

  1. (gerundium) gerundium II van paffe
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • paf-fe

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif paffe paffen
IPA /pafə/ /pafən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif paffe paffen
IPA /pafə/ /pafən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

paffe /pafə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van paffe
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van paffe
Aafbraeking
  • paf-fe