partekleer

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

partekleer /par̥tə̽'kl̥è:r/

  1. in persuuenlik bezit, neet in 't bezit vanne euverheid
Aafbraeking
  • par-te-kleer
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif parteklere partekleren partekleer partekleer partekleer partekleer partekleert
IPA /par̥tə̽'kl̥è:re/ /par̥tə̽'kl̥è:ren/ /par̥tə̽'kl̥è:r/ /par̥tə̽'kl̥è:r/ /par̥tə̽'kl̥è:r/ /par̥tə̽'kl̥è:r/ /par̥tə̽'kl̥è:r̥t/ /par̥tə̽'kl̥è:rd/
partitief sjrif partekleers
IPA /par̥tə̽'kl̥è:r̥s/ /par̥tə̽'kl̥è:rz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) partekleers (toe) (wie) partekleertj (geer)
IPA /wì: par̥tə̽'kl̥è:r̥s tú:/ /wì: par̥tə̽'kl̥è:r̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

partekleer m /par̥tə̽'kl̥è:r/

  1. 'ne persoean sónger bedriefsfunctie
Aafbraeking
  • par-te-kleer
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif partekleer parteklere partekleren
IPA /par̥tə̽'kl̥è:r/ /par̥tə̽'kl̥è:re/ /par̥tə̽'kl̥è:ren/
dim. sjrif partekleerke partekleerken partekleerkes
IPA /par̥tə̽'kl̥è:r̥kʲe/ /par̥tə̽'kl̥è:r̥kʲen/ /par̥tə̽'kl̥è:r̥kʲes/ /par̥tə̽'kl̥è:r̥kʲez/
dat. sjrif partekleer parteklere partekleren
IPA /par̥tə̽'kl̥è:r/ /par̥tə̽'kl̥è:re/ /par̥tə̽'kl̥è:ren/

In anger spraoke[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

partekleer /par̥tə̽'kl̥è:r/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
    Doe kóns 't bèste partekleer gehuurd zitte; det is väöl baeterkoup.
Aafbraeking
  • par-te-kleer