Naar inhoud springen

pienkele

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

pienkele /píŋ̊kʲe̽le/

  1. (synoniem) (óneuvergenkelik) anger waord veur pisse
Aafbraeking
  • pien-ke-le

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif pienkel pienkels pienkeltj pienkele pienkelen pienkeltj pienkele pienkelen pienkelendj
IPA /píŋ̊kʲel/ /píŋ̊kʲel̥s/ /píŋ̊kʲelz/ /píŋ̊kʲeʎ̥c/ /píŋ̊kʲeʎɟ/ /píŋ̊kʲe̽le/ /píŋ̊kʲe̽len/ /píŋ̊kʲeʎ̥c/ /píŋ̊kʲeʎɟ/ /píŋ̊kʲe̽le/ /píŋ̊kʲe̽len/ /píŋ̊kʲe̽leɲɟ/
vergangen tied sjrif pienkeldje pienkeldjen pienkeldjes pienkeldje pienkeldjen pienkeldje pienkeldjen pienkeldje pienkeldjen pienkeldje pienkeldjen gepienkeldj
IPA /píŋ̊kʲeʎɟe/ /píŋ̊kʲeʎɟen/ /píŋ̊kʲeʎɟes/ /píŋ̊kʲeʎɟez/ /píŋ̊kʲeʎɟe/ /píŋ̊kʲeʎɟen/ /píŋ̊kʲeʎɟe/ /píŋ̊kʲeʎɟen/ /píŋ̊kʲeʎɟe/ /píŋ̊kʲeʎɟen/ /píŋ̊kʲeʎɟe/ /píŋ̊kʲeʎɟen/ /ɣə'píŋ̊kʲeʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif pienkel! pienkele-v'r pienkeltj!
IPA /píŋ̊kʲel/ /píŋ̊kʲe̽lever/ /píŋ̊kʲeʎ̥c/ /píŋ̊kʲeʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif pienkele pienkelen gepienkel ó pienkele pienkelen pienkelentaere pienkelentaeren gepienkele gepienkelen
IPA /píŋ̊kʲe̽le/ /píŋ̊kʲe̽len/ /ɣə'píŋ̊kʲel/ /píŋ̊kʲe̽le/ /píŋ̊kʲe̽len/ /píŋ̊kʲe̽len̥'tɛ̀:re/ /píŋ̊kʲe̽len̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'píŋ̊kʲe̽le/ /ɣə'píŋ̊kʲe̽len/

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

pienkele ó /píŋ̊kʲe̽le/

  1. (gerundium) gerundium II van pienkele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • pien-ke-le

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif pienkele pienkelen
IPA /píŋ̊kʲe̽le/ /píŋ̊kʲe̽len/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif pienkele pienkelen
IPA /píŋ̊kʲe̽le/ /píŋ̊kʲe̽len/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

pienkele /píŋ̊kʲe̽le/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van pienkele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van pienkele
Aafbraeking
  • pien-ke-le