Naar inhoud springen

randj

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

randj m /ráɲɟ/

  1. de uterste grens van e gebied of e veurwerp, veural eine waat 'nen dudeliken, drekken euvergank vörmp
    Stank neet zoea op dae randj; dalik vèls se!
  2. (euverdrechtelik) de uterste grens van 'n zaak
    Dae laef ane randj vanne maotsjappie.
  3. de baovekantj van 'ne bak of e vaat
    Kiek oet, dalik löp det euvere randj.
  4. de zichbaren horizontale krink in e kèlle dae achterblief van 't ewegkaoke van water
  5. (synoniem) anger waord veur aafgróndj
  6. (synoniem) anger waord veur rank (naod bie 'n peulvröch)
Aafbraeking
  • randj
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif randj renj
IPA /ráɲɟ/ /ræ̀ɲ/
dim. sjrif rendje rendjen rendjes
IPA /ræ̀ɲ̊ce/ /ræ̀ɲ̊cen/ /ræ̀ɲ̊ces/ /ræ̀ɲ̊cez/
dat. sjrif randj renj
IPA /ráɲɟ/ /ræ̀ɲ/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]

[4]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

randj ... aan /ràɲɟ/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van aanranje (in houfzats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van aanranje (in houfzats)
  3. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van aanranje
Aafbraeking
  • randj
Variaasje