sjeet

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjeet m /ʃé:t/

  1. gaas det vriekump oete derm, veural es dao klank biekump
  2. (euverdrechtelik) get det neet wichtig is
    Ómme klènste sjeet kónne luuj zich blieve stechele.
  3. (euverdrechtelik) (in verkleinvorm) e klei, sjattig kiendje of bieësjke
    Och, waat e sjeetjen is det klein toch. Det liek nieks oppe mam!
Aafbraeking
  • sjeet
Net get anges gesjreve
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • euver edere sjeet 'nen houp behej make
  • van 'ne sjeet 'nen dónderslaag maak: bómbarie maken euver get det nieks beteikentj (Nederlandjs: van een mug een olifant maken)

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjeet sjete sjeten
IPA /ʃé:t/ /ʃé:d/ /ʃé:te/ /ʃé:ten/
dim. sjrif sjeetje sjeetjen sjeetjes
IPA /ʃé:ce/ /ʃé:cen/ /ʃé:ces/ /ʃé:cez/
dat. sjrif sjeet sjete sjeten
IPA /ʃé:t/ /ʃé:d/ /ʃé:te/ /ʃé:ten/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

sjeet /ʃè:t/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van sjete
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van sjete
Aafbraeking
  • sjeet

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

sjeet /ʃé:t/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van sjiete
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van sjiete
Aafbraeking
  • sjeet
Variaasje