Naar inhoud springen

sjemere

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

sjemere (Nederlands: schemeren)

Sinneniem
Verveuging

sjemert, sjemerde, gesjemerd


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

sjemere /ʃé:me̽re/

  1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑sjieëmere
Raod

Deze vorm huuert m'n in 't Mofers ummer mieë, meh kump van oearsprónk neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert neet zozieër aafgeraoje, meh doren oearsprunkelike vorm te broeke kaltj me waal stielvolder Mofers.

Dit waord wuuert allein gebroek veure beteikenis "duuster waere".

Aafbraeking
  • sje-me-re
Aafleijinge

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif sjemert
sjemertj
sjemerendj
IPA /ʃé:mer̥t/
/ʃé:mer̥c/
/ʃé:merd/
/ʃé:merɟ/
/ʃé:me̽reɲɟ/
vergangen tied sjrif sjemerdje
sjemerde
sjemerdjen
sjemerden
gesjemerd
gesjemerdj
IPA /ʃé:merɟe/
/ʃé:merde/
/ʃé:merɟen/
/ʃé:merden/
/ɣə'ʃé:merd/
/ɣə'ʃé:merɟ/
gebi-jjendje wies sjrif sjemer! sjemertj!
IPA /ʃé:mer/ /ʃé:mer̥c/ /ʃé:merɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif sjemere sjemeren gesjemer ó sjemere sjemeren sjemerentaere sjemerentaeren gesjemere gesjemeren
IPA /ʃé:me̽re/ /ʃé:me̽ren/ /ɣə'ʃé:mer/ /ʃé:me̽re/ /ʃé:me̽ren/ /ʃé:me̽ren̥'tɛ̀:re/ /ʃé:me̽ren̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'ʃé:me̽re/ /ɣə'ʃé:me̽ren/

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

sjemere ó /ʃé:me̽re/

  1. (gerundium) gerundium II van sjemere
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • sje-me-re

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjemere sjemeren
IPA /ʃé:me̽re/ /ʃé:me̽ren/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif sjemere sjemeren
IPA /ʃé:me̽re/ /ʃé:me̽ren/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

sjemere /ʃé:me̽re/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van sjemere
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van sjemere
Aafbraeking
  • sje-me-re