Naar inhoud springen

sjummele

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

sjummele /ʃǿmə̽lə/

  1. (óneuvergenkelik) sjummel op zich óntwikkele
    Det vleis is 'nt sjummele; dao zów ich nimmieë van aeten es ich tich woor.
Aafbraeking
  • sjum-me-le
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif sjummel sjummels sjummeltj sjummele sjummelen sjummeltj sjummele sjummelen sjummelendj
IPA /ʃǿməl/ /ʃǿməl̥s/ /ʃǿməlz/ /ʃǿməʎ̥c/ /ʃǿməʎɟ/ /ʃǿmə̽lə/ /ʃǿmə̽lən/ /ʃǿməʎ̥c/ /ʃǿməʎɟ/ /ʃǿmə̽lə/ /ʃǿmə̽lən/ /ʃǿmə̽ləɲɟ/
vergangen tied sjrif sjummeldje sjummeldjen sjummeldjes sjummeldje sjummeldjen sjummeldje sjummeldjen sjummeldje sjummeldjen sjummeldje sjummeldjen gesjummeldj
IPA /ʃǿməʎɟə/ /ʃǿməʎɟən/ /ʃǿməʎɟəs/ /ʃǿməʎɟəz/ /ʃǿməʎɟə/ /ʃǿməʎɟən/ /ʃǿməʎɟə/ /ʃǿməʎɟən/ /ʃǿməʎɟə/ /ʃǿməʎɟən/ /ʃǿməʎɟə/ /ʃǿməʎɟən/ /ɣə'ʃǿməʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif sjummel! sjummele-v'r sjummeltj!
IPA /ʃǿməl/ /ʃǿmə̽ləvər/ /ʃǿməʎ̥c/ /ʃǿməʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif sjummele sjummelen gesjummel ó sjummele sjummelen sjummelentaere sjummelentaeren gesjummele gesjummelen
IPA /ʃǿmə̽lə/ /ʃǿmə̽lən/ /ɣə'ʃǿməl/ /ʃǿmə̽lə/ /ʃǿmə̽lən/ /ʃǿmə̽lən̥'tɛ̀:re/ /ʃǿmə̽lən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'ʃǿmə̽lə/ /ɣə'ʃǿmə̽lən/

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

sjummele ó /ʃǿmə̽lə/

  1. (gerundium) gerundium II van sjummele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • sjum-me-le

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjummele sjummelen
IPA /ʃǿmə̽lə/ /ʃǿmə̽lən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif sjummele sjummelen
IPA /ʃǿmə̽lə/ /ʃǿmə̽lən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

sjummele /ʃǿmə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van sjummele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van sjummele
Aafbraeking
  • sjum-me-le

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

sjummele /ʃǿmə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van sjummel
Aafbraeking
  • sjum-me-le