slaagtandj

walrus mit slaagtenj

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

slaagtandj m /sl̥á:xtáɲɟ/

1. (bieëster) (liefdeil) 'ne langen tandj bie e deil zuigbieëster, wie walrus en elefante, dae oete móndj oetstik

Aafbraeking

• slaag-tandj

Samestèlling

• slaag + tandj

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	slaagtandj		slaagtenj
	IPA	/sl̥á:xtáɲɟ/		/sl̥á:xtæ̀ɲ/
dim.	sjrif	slaagtendje	slaagtendjen	slaagtendjes
	IPA	/sl̥á:xtæ̀ɲ̊ce/	/sl̥á:xtæ̀ɲ̊cen/	/sl̥á:xtæ̀ɲ̊ces/	/sl̥á:xtæ̀ɲ̊cez/
dat.	sjrif	slaagtandj		slaagtenj
	IPA	/sl̥á:xtáɲɟ/		/sl̥á:xtæ̀ɲ/

In anger spraoke

Frans: défense v Grieks (nuuj): δόντι(el:) ó Ingels: tusk Letien: cornu(la:) ó Nederlandjs: slagtand g, stoottand g

Pruus: Stoßzahn m Slowaaks: kel m Spaans: colmillo m Zweeds: bete g