tandj
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
tandj m /táɲɟ/
- (liefdeil) 'nen helle, witsige, kalkechtige struktuur inne móndj van luuj en bieëster, gebroek veur te bieten en aete te kawwe; same vörme de tenj in twieë rieje (ein in eder kinnebakkes) 't gebeet
- (euverdrechtelik) e meis sjerp oetstaeksel aan bepaoldje veurwerper, wie bie 'n zaeg of bie tandjrajer
- Aafbraeking
- tandj
- Net get anges gesjreve
- Aafleijinge
- baktandj, óntandj
- tandjars, tandjbustel, tandjdokter, tandjheilkónde, tandjknirsjer, tandjpasta, tandjpien, tandjraad, tandjstein, tandjvleis, tandjwouf
- baktandj, drietandj, hooktandj, mèlktandj, ougtandj, paerstandj, slaagtandj, sniejtandj, stiftandj, wragkelstenj
- Verwantje wäörd
- aafslieting, slieë
- gebeet, lup, kinnebakkes, kaevel, móndj, tóng
- Zagswies
- get veur (in) 'nen haolen tandj: te min aeteswaar
- get/nieks euveren tandj kriege: get of te min te aete kriege
- get/nieks oppen tandj kriege: get of te min te aete kriege
- haor(en) oppe tenj höbbe: in staot zeen sónger kómpasje te zeen
- mitte móndj vol tenj staon: in verlaege-zeen zwiege
- mit lang tenj aete: mit dudelike taengezin aete
- oppe tenj biete: de uterste inspanning doon veur get róndj of vaerdig te kriege
- zich mit handj en tandj verzitte: fèlle liefelike waerstandj beje
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | tandj | tenj | ||
IPA | /táɲɟ/ | /tæ̀ɲ/ | |||
dim. | sjrif | tendje | tendjen | tendjes | |
IPA | /tæ̀ɲ̊ce/ | /tæ̀ɲ̊cen/ | /tæ̀ɲ̊ces/ | /tæ̀ɲ̊cez/ | |
dat. | sjrif | tandj | tenj | ||
IPA | /táɲɟ/ | /tæ̀ɲ/ |
In anger spraoke[bewirk]
[1]
- Abchazisch: ац(ab:)
- Arabisch: سن(ar:) v
- Estisch: hammas(et:)
- Fins: hammas(fi:)
- Frans: dent m
- Hindi: दाँत(hi:) m
- Iers-Gaëlisch: déad(ga:) m of v, fiacail(ga:) v
- Ieslandjs: tönn v
- Ingels: tooth
- Nederlandjs: tand g
- Oekraïens: зуб(uk:) m
- Pruus: Zahn m
- Russisch: зуб(ru:) m
- Servisch: зуб(sr:) m, zub(sr:) m
- Sjekkisch: zub(cs:) m
- Sjinees: 牙(zh:), 齒(zh:)
- Sjots-Gaëlisch: fiacail(gd:) v of m
- Slowaaks: zub(sk:) m
- Spaans: diente m
- Tadzjieks: дандон(tg:)
- Witrussisch: зуб(be:) m
- Zweeds: tand g