tandj

'nen tandj [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

tandj m /táɲɟ/

1. (liefdeil) 'nen helle, witsige, kalkechtige struktuur inne móndj van luuj en bieëster, gebroek veur te bieten en aete te kawwe; same vörme de tenj in twieë rieje (ein in eder kinnebakkes) 't gebeet
2. (euverdrechtelik) e meis sjerp oetstaeksel aan bepaoldje veurwerper, wie bie 'n zaeg of bie tandjrajer

Aafbraeking

• tandj

Net get anges gesjreve

• tant

Aafleijinge

• baktandj, óntandj
• tandjars, tandjbustel, tandjdokter, tandjheilkónde, tandjknirsjer, tandjpasta, tandjpien, tandjraad, tandjstein, tandjvleis, tandjwouf
• baktandj, drietandj, hooktandj, mèlktandj, ougtandj, paerstandj, slaagtandj, sniejtandj, stiftandj, wragkelstenj

Verwantje wäörd

• aafslieting, slieë
• gebeet, lup, kinnebakkes, kaevel, móndj, tóng

Zagswies

• get veur (in) 'nen haolen tandj: te min aeteswaar
• get/nieks euveren tandj kriege: get of te min te aete kriege
• get/nieks oppen tandj kriege: get of te min te aete kriege
• haor(en) oppe tenj höbbe: in staot zeen sónger kómpasje te zeen
• mitte móndj vol tenj staon: in verlaege-zeen zwiege
• mit lang tenj aete: mit dudelike taengezin aete
• oppe tenj biete: de uterste inspanning doon veur get róndj of vaerdig te kriege
• zich mit handj en tandj verzitte: fèlle liefelike waerstandj beje

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	tandj		tenj
	IPA	/táɲɟ/		/tæ̀ɲ/
dim.	sjrif	tendje	tendjen	tendjes
	IPA	/tæ̀ɲ̊ce/	/tæ̀ɲ̊cen/	/tæ̀ɲ̊ces/	/tæ̀ɲ̊cez/
dat.	sjrif	tandj		tenj
	IPA	/táɲɟ/		/tæ̀ɲ/

In anger spraoke

[1]

• Abchazisch: ац^(ab:)
• Arabisch: سن^(ar:) v
• Estisch: hammas^(et:)
• Fins: hammas^(fi:)
• Frans: dent m
• Hindi: दाँत^(hi:) m
• Iers-Gaëlisch: déad^(ga:) m of v, fiacail^(ga:) v
• Ieslandjs: tönn v
• Ingels: tooth
• Nederlandjs: tand g
• Oekraïens: зуб^(uk:) m
• Pruus: Zahn m
• Russisch: зуб^(ru:) m
• Servisch: зуб^(sr:) m, zub^(sr:) m
• Sjekkisch: zub^(cs:) m
• Sjinees: 牙^(zh:), 齒^(zh:)
• Sjots-Gaëlisch: fiacail^(gd:) v of m
• Slowaaks: zub^(sk:) m
• Spaans: diente m
• Tadzjieks: дандон^(tg:)
• Witrussisch: зуб^(be:) m
• Zweeds: tand g