tóng

tóng: e kaomdeil emóndj.

Lèmbörgsj

Oetspraok

• IPA: /ˈtoŋ(g)/ (Ètsbergsj)

Aafkóms

• E Lèmbörgsj heimwaordj aafkómstig oed g'm Aadlèmbörgsje es Tọng(a).

Zèlfstenjig naomswaordj

tóng m ènde w

1. (Hoeaglèmbörgsj) E bewaegelik kaomdeil i g'm mónje, det gebroek wuuerdj bie g'm spraeke, preuve, kówwe, slikken èn g'm sjoean haaje dèr bieter.
2. (Hoeaglèmbörgsj) 'd Get det gespraoke wuuertj.
3. (Hoeaglèmbörgsj) E get det de vórm eins tóngs haet, wie 'ne landjstóng ódder 'ne sjoonstóng.
4. (Hoeaglèmbörgsj) Solea solea: 'ne platvisj.
5. (Hoeaglèmbörgsj) 'd Oetkómmendj deil bie e slótte.
6. (Hoeaglèmbörgsj) E-n óngerdeil eins klanksmaekers.

Buging

(Hoeaglèmbörgsj)	inkelvaadj				mieëvaadj
	gans	avig	klènder	splintjer	gans	avig	klènder	splintjer
èègenersval	tóng	dóng	töngske	döngske	töng	döng	töngskes	döngskes
èègedómsval	tóngs, tóng	dóngs, dóng	töngskes	döngskes	töng	döng	töngskes	döngskes
richtingsval	tónges	dónges	tóngeske	dóngeske	tóngese	dóngese	tóngeskes	dóngeskes
rèèksval	tónge, tóng	dónge, dóng	töngske	döngske	töng	döng	töngskes	döngskes
veurwèrpsval	tóng	dóng	töngske	döngske	töng	döng	töngskes	döngskes
achterval
oetroopsval
middelsval

Euverzèttinger

    1. E bewaegelik kaomdeil i g'm mónje, det gebroek wuuerdj bie g'm spraeke, preuve, kówwe, slikken èn g'm sjoean haaje dèr bieter.

Ingelsj: tongue (en)

Nieëderlandjsj: tong (nl) w/m