Naar inhoud springen

smètte

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

smètte /sm̥e̞te/

  1. (ergatief) branjerigheid of óntvelling tuine (gezag van 'n krenkdje)
    Roeadvónk is 'n hieël gevieërlike krenkdje; die smètj.
Aafbraeking
  • smèt-te
Aafleijinge

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif smèt smèts smètj smètte smètten smètj smètte smètten smèttendj
IPA /sm̥e̞t/ /sm̥e̞d/ /sm̥e̞ts/ /sm̥e̞dz/ /sm̥e̞c/ /sm̥e̞ɟ/ /sm̥e̞te/ /sm̥e̞ten/ /sm̥e̞c/ /sm̥e̞ɟ/ /sm̥e̞te/ /sm̥e̞ten/ /sm̥e̞teɲɟ/
vergangen tied sjrif smètdje smètdjen smètdjes smètdje smètdjen smètdje smètdjen smètdje smètdjen smètdje smètdjen gesmètj
IPA /sm̥e̞ɟe/ /sm̥e̞ɟen/ /sm̥e̞ɟes/ /sm̥e̞ɟez/ /sm̥e̞ɟe/ /sm̥e̞ɟen/ /sm̥e̞ɟe/ /sm̥e̞ɟen/ /sm̥e̞ɟe/ /sm̥e̞ɟen/ /sm̥e̞ɟe/ /sm̥e̞ɟen/ /ɣə'sm̥e̞c/ /ɣə'sm̥e̞ɟ/
gebi-jjendje wies sjrif smèt! smètte-v'r smètj!
IPA /sm̥e̞t/ /sm̥e̞d/ /sm̥e̞tever/ /sm̥e̞c/ /sm̥e̞ɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif smètte smètten gesmèt ó smètte smètten smèttentaere smèttentaeren gesmètte gesmètten
IPA /sm̥e̞te/ /sm̥e̞ten/ /ɣə'sm̥e̞t/ /ɣə'sm̥e̞d/ /sm̥e̞te/ /sm̥e̞ten/ /sm̥e̞ten̥'tɛ̀:re/ /sm̥e̞ten̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'sm̥e̞te/ /ɣə'sm̥e̞ten/

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

smètte ó /sm̥e̞te/

  1. (gerundium) gerundium II van smètte
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • smèt-te

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif smètte smètten
IPA /sm̥e̞te/ /sm̥e̞ten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif smètte smètten
IPA /sm̥e̞te/ /sm̥e̞ten/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

smètte /sm̥e̞te/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van smètte
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van smètte
Aafbraeking
  • smèt-te