stein

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

stein m /stɛ́i̯n/

'nen helle stóf gemaak van biejeingepersdje aerd
e klei fragment van 'ne [1]
'ne groeate, ruge [1]
(aerdlieër) (döks in mieëvaad) 't deil vanne aerdkoosj bestäöndje oet hel minerale
(plantje) 't hel zaodhajendj deil van sómmige vröch, wie van 'n pees
(millesiene) hel matterjaal det zich aafzitj in 't lief

Aafbraeking

stein

Net get anges gesjreve

Stien

Synonieme

[3] brokking, rots

Aafleijinge

steigood, steine, steinige, steins, steiwaeg, versteine
steinaolje, steinberg, steinbók, steingal, steingeit, steingood, steingruntje, steinkaad, steinkaol, steinkroed, steinlieëw, steinpuis, steinraket, steinriek, steinsjörsker, steinvalk, steinzwaer
aedelstein, bakstein, dobbelstein, dröpstein, galstein, gewichsstein, graafstein, haachelstein, hinkelstein, houtstein, kalkstein, kesestein, ketsstein, meulestein, neerstein, pesestein, proemestein, reinstein, sjaorstein, tandjstein, vechstein, veldjbrandjstein, veldjstein, vuurstein, zinkstein

Verwantje wäörd

grindj, koeat, veldjspaat, zandj

Zagswies

Al geit d'n ungelste stein baove: sóngere meugelikheid óngedaon gemaak te waere, sónger waeg trögk (Nederlandjs: onherroepelijk)
ane stein/brigke/brikke wirke: in 't Rienlandj wirken ane rink- en veldjaoves, waat toet róndj 1910 gedaon waerde dore klein boere
Sint-Meties smietj 'nen heite stein in 't ies: Vanaaf Sint-Meties (24 fibberwarie) is de ergste wintjerkaaj veurbie.

Verbuging[bewirk]

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	stein		stein
nom.	IPA	/stɛ́i̯n/		/stɛ̀i̯n/
dim.	sjrif	stènke	stènken	stènkes
dim.	IPA	/stè̞n̥kʲe/	/stè̞n̥kʲen/	/stè̞n̥kʲes/	/stè̞n̥kʲez/
dat.	sjrif	stein		stein
dat.	IPA	/stɛ̀i̯n/		/stɛ̀i̯n/

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	stein		stein
nom.	IPA	/stɛ́i̯n/		/stɛ̀i̯n/
dim.	sjrif	steinke	steinken	steinkes
dim.	IPA	/stɛ̀i̯n̥kʲe/	/stɛ̀i̯n̥kʲen/	/stɛ̀i̯n̥kʲes/	/stɛ̀i̯n̥kʲez/
dat.	sjrif	stein		stein
dat.	IPA	/stɛ̀i̯n/		/stɛ̀i̯n/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Azerbeizjaans: daş^(az:)
Baskisch: harri^(eu:), haitz^(eu:)
Elfdaals: stien^(ovd:) m
Estisch: kivi^(et:)
Fidjisch: vatu^(fj:)
Fins: kivi^(fi:)
Frans: pierre v
Hindi: पत्थर^(hi:) m
Ieslandjs: steinn^(is:) m
Ingels: stone
Nederlandjs: steen g

Oeneapaans: vatu^(bbn:)
Portegees: pedra^(pt:) v
Pruus: Stein m
Russisch: камень^(ru:) m
Spaans: piedra v
Tadzjieks: санг^(tg:)
Tagalog: bato^(tl:)
Törks: taş^(tr:)
Viëtnamees: đá^(vi:)
Zweeds: sten g

[4]

Arabisch: صخر^(ar:) m
Frans: roche v
Ingels: rock
Nederlandjs: gesteente ó
Pruus: Gestein ó
Spaans: piedra v
Zweeds: bergart g

[5]

Bretóns: askorn^(br:) m
Ingels: stone

[6]

Ingels: stone, calculus
Japans: 結石^(ja:)
Nederlandjs: steen g

Eigenaam[bewirk]

Lemma[bewirk]

Stein ó /stɛ̀i̯n/

(plaatsnaam) e dörp in Limbörg

Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Stein" mit 'n houflètter.

Aafbraeking

Stein

Zagswies

in Stein
Stein is van vreugeroet e dörp mit 'n hieël eige kerakter, juus wie Mofert.

Verbuging[bewirk]

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	Stein		—
nom.	IPA	/stɛ̀i̯n/		—
dim.	sjrif	—		—
dim.	IPA	—		—
dat.	sjrif	Stein		—
dat.	IPA	/stɛ̀i̯n/		—

In anger spraoke[bewirk]

Nederlandjs: Stein ó

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

stein /stɛ̀i̯n/

(neet-lemma) mieëvaadsvorm van stein
(neet-lemma) vorm innen datief van stein

Aafbraeking

stein