stert

Van Wiktionary

de stert [1] van 'nen hóndj

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

stert m /stǽr̥t/ > /stær̥t/

  1. (liefdeil) 't echelste oetinj van e bieës, de doorzitting vanne rögkegraote anen achterkantj van 't lief
  2. de leechgaevendje streep achter 'ne kemeet
  3. 'ne bunjel lang haor
    Det maedje druueg de haor ummer in 'ne stert.
  4. (euverdrechtelik) 't echelste deil van get
    Dae gek veurtj ummer oppe stert van miene wage.
  5. (synoniem) anger waord veur naosleip
    Gluif mich meh; det krieg nag 'ne stert.
  6. (synoniem) anger waord veur plogestert
Aafbraeking
  • stert
Net get anges gesjreve
Synonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • De kop is aaf (döks gevolg door noe de stert enne puuet nag): Veer zeen begós (meh nanneet klaor).
  • mitte stert tösse de bein (mv.):
    1. hieël erg engstig
    2. hieël erg bedruuef (mit naam ómdet verwachtinge neet zeen oetgekómme)
  • Es se-n euver t'r duvel kals, truuets se-n 'm op ziene stert: Es se-n euver emes 'nt kalle bös, kump dae zelf of 'ne vertaengewuuerdiger van dem ónverhöds liefelik aan.
  • hert of stert: gaar nieks
  • Kums se-n euveren hóndj, dan kums se-n ouch euvere stert: Wens se groeate perblemen euverwónnen höbs, dan mós se dich neet dore klènder perbleme de mood laoten aafnumme.
  • Nuusjieërgenaze mit lang sterte: Doe bös väöls te nuusjieërig. (Det wuuert gebroek es 'nen doeadmaeker wen emes hinjerlik nuusjieërig is.)
  • 'nen opstaondje stert
  • emes oppe stert traeje
    1. get nöts zègke wodoor emes kwaod wuuert
    2. emes ónger drök zitte zoeadet t'r helder geit wirke
  • gaw oppe stert getraoje zeen: zich al beleidig veulen euver kleinigheje
  • vluue oppe stert höbbe/kriege: hieël get aandach höbbe/kriege veur 't anger geslach

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif stert sterte sterten
IPA /stær̥t/ /stærd/ /stær̥te/ /stær̥ten/
dim. sjrif stertje stertjen stertjes
IPA /stær̥ce/ /stær̥cen/ /stær̥ces/ /stær̥cez/
dat. sjrif stert sterte sterten
IPA /stær̥t/ /stærd/ /stær̥te/ /stær̥ten/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

stert /stǽr̥t/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van sterte
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van sterte
Aafbraeking
  • stert