Naar inhoud springen

stróntj

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

stróntj m /str̥ʊ́ɲ̊c/

  1. (synoniem) anger waord veur poep (liefelike aafvalstóffe)
Raod

Bie miense gebroek m'n 't waord "poep", bie bieëster "sjiet". In graof spraokgebroek wuuert 't waord "sjiet" ouch bie miense gebroek. Meis wuuert 't waord "stróntj" gebroek bie veugel en klènder bieëster en "sjiet" bie grótter zuigbieëster.

Aafbraeking
  • stróntj
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • de stróntj kortbie 't hert höbbe zitte: gaw zich ergeren euver (ingebeeldje of gemèndje) wantoestenj
  • emes dore stróntj riete: slech kallen euver emes
  • inne stróntj reure: ónaangenaam feite sónger noeadzaak toet óngerwerp van gesprek make
  • Stróntj pikke wie de hoonder det doon: Det zègk ich neet. (doeadmaeker oppe vraog Waat geis se doon? of Waat gaontj g'r doon?)
  • stök stróntj: emes dae verachtelik is, emes veur waem me gei respek haet
  • Stróntj waem haet dich gesjete! wuuertj gezag wen emes woreuver 't geit zichzelf te groeat veurduit en zienen eige mindere kómaaf neet erkintj.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif stróntj
IPA /str̥ʊ́ɲ̊c//str̥ʊ́ɲɟ/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif stróntj
IPA /str̥ʊ́ɲ̊c//str̥ʊ́ɲɟ/

In anger spraoke

[bewirk]