Naar inhoud springen

stuuere

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

stuuere /stʉ̜̀ɛ̯̈re/

  1. (euvergenkelik) emes örges bie lestig valle, emes örges van aafleie, emes hinjere in ziene veuroetgank, emes op 'n ergerlike meneer ophajen of óngerbraeke
    Mós se mich noe espres stuueren es ich oppe wc zitj?
  2. (óneuvergenkelik) krakendje klank of besjajig beeldj gaeve door e slech signaal (wie van 'ne radio of 'nen tillevies)
    Dae zender stuuert; kiek 'ns ofs te mesjiens de antèn kóns verzitte det 't baeter wuuert.
Aafbraeking
  • stuue-re
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif stuuer stuuers stuuert
stuuertj
stuuere stuueren stuuert
stuuertj
stuuere stuueren stuuerendj
IPA /stʉ̜̀ɛ̯̈r/ /stʉ̜̀ɛ̯̈r̥s/ /stʉ̜̀ɛ̯̈rz/ /stʉ̜̀ɛ̯̈r̥t/
/stʉ̜̀ɛ̯̈r̥c/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rd/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rɟ/
/stʉ̜̀ɛ̯̈re/ /stʉ̜̀ɛ̯̈ren/ /stʉ̜̀ɛ̯̈r̥t/
/stʉ̜̀ɛ̯̈r̥c/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rd/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rɟ/
/stʉ̜̀ɛ̯̈re/ /stʉ̜̀ɛ̯̈ren/ /stʉ̜̀ɛ̯̈reɲɟ/
vergangen tied sjrif stuuerdje
stuuerde
stuuerdjen
stuuerden
stuuerdjes
stuuerdes
stuuerdje
stuuerde
stuuerdjen
stuuerden
stuuerdje
stuuerde
stuuerdjen
stuuerden
stuuerdje
stuuerde
stuuerdjen
stuuerden
stuuerdje
stuuerde
stuuerdjen
stuuerden
gestuuerd
gestuuerdj
IPA /stʉ̜̀ɛ̯̈rɟe/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rde/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rɟen/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rden/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rɟes/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rdes/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rɟez/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rdez/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rɟe/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rde/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rɟen/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rden/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rɟe/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rde/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rɟen/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rden/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rɟe/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rde/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rɟen/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rden/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rɟe/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rde/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rɟen/
/stʉ̜̀ɛ̯̈rden/
/ɣə'stʉ̜̀ɛ̯̈rd/
/ɣə'stʉ̜̀ɛ̯̈rɟ/
gebi-jjendje wies sjrif stuuer! stuuere-v'r stuuertj!
IPA /stʉ̜̀ɛ̯̈r/ /stʉ̜̀ɛ̯̈rever/ /stʉ̜̀ɛ̯̈r̥c/ /stʉ̜̀ɛ̯̈rɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif stuuere stuueren gestuuer ó stuuere stuueren stuuerentaere stuuerentaeren gestuuere gestuueren
IPA /stʉ̜̀ɛ̯̈re/ /stʉ̜̀ɛ̯̈ren/ /ɣə'stʉ̜̀ɛ̯̈r/ /stʉ̜̀ɛ̯̈re/ /stʉ̜̀ɛ̯̈ren/ /stʉ̜̀ɛ̯̈ren̥'tɛ̀:re/ /stʉ̜̀ɛ̯̈ren̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'stʉ̜̀ɛ̯̈re/ /ɣə'stʉ̜̀ɛ̯̈ren/
Raod

Dao sjienen ieërehaer anger vörm veure vergangen tied gewaes te zeen, wie stoort - stoorte(n), dinkelik mit stoeattoean. Allewiel stuuert me dees gaar nimmieë. Of ouch 'nen epaarte vorm veur 't voltoeadj deilwaord bestangen haet, is neet dudelik.

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

stuuere ó /stʉ̜̀ɛ̯̈re/

  1. (gerundium) gerundium II van stuuere
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • stuue-re

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif stuuere stuueren
IPA /stʉ̜̀ɛ̯̈re/ /stʉ̜̀ɛ̯̈ren/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif stuuere stuueren
IPA /stʉ̜̀ɛ̯̈re/ /stʉ̜̀ɛ̯̈ren/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

stuuere /stʉ̜̀ɛ̯̈re/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van stuuere
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van stuuere
Aafbraeking
  • stuue-re