tempere

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

tempere /tǽm̥pe̽re/

  1. (euvergenkelik) emes oprope toet kalmer gedraag
Aafbraeking
  • tem-pe-re
Antonieme

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif temper tempers tempert
tempertj
tempere temperen tempert
tempertj
tempere temperen temperendj
IPA /tǽm̥per/ /tǽm̥per̥s/ /tǽm̥perz/ /tǽm̥per̥t/
/tǽm̥per̥c/
/tǽm̥perd/
/tǽm̥perɟ/
/tǽm̥pe̽re/ /tǽm̥pe̽ren/ /tǽm̥per̥t/
/tǽm̥per̥c/
/tǽm̥perd/
/tǽm̥perɟ/
/tǽm̥pe̽re/ /tǽm̥pe̽ren/ /tǽm̥pe̽reɲɟ/
vergangen tied sjrif temperdje
temperde
temperdjen
temperden
temperdjes
temperdes
temperdje
temperde
temperdjen
temperden
temperdje
temperde
temperdjen
temperden
temperdje
temperde
temperdjen
temperden
temperdje
temperde
temperdjen
temperden
getemperd
getemperdj
IPA /tǽm̥perɟe/
/tǽm̥perde/
/tǽm̥perɟen/
/tǽm̥perden/
/tǽm̥perɟes/
/tǽm̥perdes/
/tǽm̥perɟez/
/tǽm̥perdez/
/tǽm̥perɟe/
/tǽm̥perde/
/tǽm̥perɟen/
/tǽm̥perden/
/tǽm̥perɟe/
/tǽm̥perde/
/tǽm̥perɟen/
/tǽm̥perden/
/tǽm̥perɟe/
/tǽm̥perde/
/tǽm̥perɟen/
/tǽm̥perden/
/tǽm̥perɟe/
/tǽm̥perde/
/tǽm̥perɟen/
/tǽm̥perden/
/ɣə'tǽm̥perd/
/ɣə'tǽm̥perɟ/
gebi-jjendje wies sjrif temper! tempere-v'r tempertj!
IPA /tǽm̥per/ /tǽm̥pe̽rever/ /tǽm̥per̥c/ /tǽm̥perɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif tempere temperen getemper ó tempere temperen temperentaere temperentaeren getempere getemperen
IPA /tǽm̥pe̽re/ /tǽm̥pe̽ren/ /ɣə'tǽm̥per/ /tǽm̥pe̽re/ /tǽm̥pe̽ren/ /tǽm̥pe̽ren̥'tɛ̀:re/ /tǽm̥pe̽ren̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'tǽm̥pe̽re/ /ɣə'tǽm̥pe̽ren/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

tempere ó /tǽm̥pe̽re/

  1. (gerundium) gerundium II van tempere
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • tem-pe-re

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tempere temperen
IPA /tǽm̥pe̽re/ /tǽm̥pe̽ren/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif tempere temperen
IPA /tǽm̥pe̽re/ /tǽm̥pe̽ren/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

tempere /tǽm̥pe̽re/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van tempere
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van tempere
Aafbraeking
  • tem-pe-re