Naar inhoud springen

tikkelke

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

tikkelke ó /tɪkʲe̽l̥kʲe/

  1. (synoniem) anger waord veur bietje
    Kan dae meziek e tikkelke zaachter?
    Mit paeper mós te zunig zeen; e tikkelken op det vleis is genóg.
Aafbraeking
  • tik-kel-ke
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tikkelke tikkelken tikkelkes
IPA /tɪkʲe̽l̥kʲe/ /tɪkʲe̽l̥kʲen/ /tɪkʲe̽l̥kʲes/ /tɪkʲe̽l̥kʲez/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif tikkelke tikkelken tikkelkes
IPA /tɪkʲe̽l̥kʲe/ /tɪkʲe̽l̥kʲen/ /tɪkʲe̽l̥kʲes/ /tɪkʲe̽l̥kʲez/