Naar inhoud springen

trouw

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

trouw m /tr̥ɒ̀u̯/

  1. (kirk) 't verbóndj womit 'ne miens en 'n vrouw mitein veur 't laeve verbónje zeen mit es inj e gezin te stichte
  2. 't ambtelik doerzaam verbóndj tösse twieë luuj
Aafbraeking
  • trouw
Net get anges gesjreve
Synonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • innen trouw: innen tied det me getrouwdj gewaes is
    In mienen trouw woondje ich op 't Pruses.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif trouw
IPA /tr̥ɒ̀u̯/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif trouw
IPA /tr̥ɒ̀u̯/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

trouw /tr̥ɒ̀u̯/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van trouwe
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van trouwe
Aafbraeking
  • trouw