Naar inhoud springen

tute

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

tute /tʉ̜́:tə/

  1. (euvergenkelik) daoveur zorge det get 'nen helle klank aafgaeve wie 'nen haore
  2. (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) 'nen helle klank aafgaeve wie 'nen haore (allein gezag van veurtuger)
    Dae wage tuutdje, meh geine dae zich week.
Aafbraeking
  • tu-te
Variaasje
Zagswies
  • op emes tute: d'n aandach van emes trèkke door te tute

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif tuut tuuts tuutj tute tuten tuutj tute tuten tutendj
IPA /tʉ̜́:t/ /tʉ̜́:d/ /tʉ̜́:ts/ /tʉ̜́:dz/ /tʉ̜́:c/ /tʉ̜́:ɟ/ /tʉ̜́:tə/ /tʉ̜́:tən/ /tʉ̜́:c/ /tʉ̜́:ɟ/ /tʉ̜́:tə/ /tʉ̜́:tən/ /tʉ̜́:təɲɟ/
vergangen tied sjrif tuutdje tuutdjen tuutdjes tuutdje tuutdjen tuutdje tuutdjen tuutdje tuutdjen tuutdje tuutdjen getuutj
IPA /tʉ̜́:ɟə/ /tʉ̜́:ɟən/ /tʉ̜́:ɟəs/ /tʉ̜́:ɟəz/ /tʉ̜́:ɟə/ /tʉ̜́:ɟən/ /tʉ̜́:ɟə/ /tʉ̜́:ɟən/ /tʉ̜́:ɟə/ /tʉ̜́:ɟən/ /tʉ̜́:ɟə/ /tʉ̜́:ɟən/ /ɣə'tʉ̜́:c/ /ɣə'tʉ̜́:ɟ/
gebi-jjendje wies sjrif tuut! tute-v'r tuutj!
IPA /tʉ̜́:t/ /tʉ̜́:d/ /tʉ̜́:təvər/ /tʉ̜́:c/ /tʉ̜́:ɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif tute tuten getuut ó tute tuten tutentaere tutentaeren getute getuten
IPA /tʉ̜́:tə/ /tʉ̜́:tən/ /ɣə'tʉ̜́:t/ /ɣə'tʉ̜́:d/ /tʉ̜́:tə/ /tʉ̜́:tən/ /tʉ̜́:tən̥'tɛ̀:re/ /tʉ̜́:tən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'tʉ̜́:tə/ /ɣə'tʉ̜́:tən/

In anger spraoke

[bewirk]

[2]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

tute ó /tʉ̜́:tə/

  1. (gerundium) gerundium II van tute
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • tu-te

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tute tuten
IPA /tʉ̜́:tə/ /tʉ̜́:tən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif tute tuten
IPA /tʉ̜́:tə/ /tʉ̜́:tən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

tute /tʉ̜́:tə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van tute
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van tute
Aafbraeking
  • tu-te