Naar inhoud springen

verbanne

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

verbanne /və̽r'bánə/

  1. (euvergenkelik) emes dwingen e gebied of e landj te verlaote
Aafbraeking
  • ver-ban-ne
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif verban verbans verbantj verbanne verbannen verbantj verbanne verbannen verbannendj
IPA /və̽r'bàn/ /və̽r'bàn̥s/ /və̽r'bànz/ /və̽r'bàɲ̊c/ /və̽r'bàɲɟ/ /və̽r'bánə/ /və̽r'bánən/ /və̽r'bàɲ̊c/ /və̽r'bàɲɟ/ /və̽r'bánə/ /və̽r'bánən/ /və̽r'bánəɲɟ/
vergangen tied sjrif verbandje verbandjen verbandjes verbandje verbandjen verbandje verbandjen verbandje verbandjen verbandje verbandjen verbandj
IPA /və̽r'bàɲɟə/ /və̽r'bàɲɟən/ /və̽r'bàɲɟəs/ /və̽r'bàɲɟəz/ /və̽r'bàɲɟə/ /və̽r'bàɲɟən/ /və̽r'bàɲɟə/ /və̽r'bàɲɟən/ /və̽r'bàɲɟə/ /və̽r'bàɲɟən/ /və̽r'bàɲɟə/ /və̽r'bàɲɟən/ /və̽r'bàɲɟ/
gebi-jjendje wies sjrif verban! verbanne-v'r verbantj!
IPA /və̽r'bàn/ /və̽r'bánəvər/ /və̽r'bàɲ̊c/ /və̽r'bàɲɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif verbanne verbannen verban ó verbanne verbannen verbannentaere verbannentaeren verbanne verbannen
IPA /və̽r'bánə/ /və̽r'bánən/ /və̽r'bàn/ /və̽r'bánə/ /və̽r'bánən/ /və̽r'bánən̥'tɛ̀:re/ /və̽r'bánən̥'tɛ̀:ren/ /və̽r'bánə/ /və̽r'bánən/

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

verbanne ó /və̽r'bánə/

  1. (gerundium) gerundium II van verbanne
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • ver-ban-ne

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif verbanne verbannen
IPA /və̽r'bánə/ /və̽r'bánən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif verbanne verbannen
IPA /və̽r'bánə/ /və̽r'bánən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

verbanne /və̽r'bánə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van verbanne
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van verbanne
  3. (neet-lemma) participium van verbanne
Aafbraeking
  • ver-ban-ne