verdóffe

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

verdóffe /və̽r'dʊfə/

  1. (ergatief) dóf(fer) waere
  2. (euvergenkelik) get dóf(fer) make
Aafbraeking
  • ver-dóf-fe
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif verdóf verdófs verdóf verdóffe verdóffen verdóf verdóffe verdóffen verdóffendj
IPA /və̽r'dʊf/ /və̽r'dʊv/ /və̽r'dʊfs/ /və̽r'dʊvz/ /və̽r'dʊf/ /və̽r'dʊv/ /və̽r'dʊfə/ /və̽r'dʊfən/ /və̽r'dʊf/ /və̽r'dʊv/ /və̽r'dʊfə/ /və̽r'dʊfən/ /və̽r'dʊfəɲɟ/
vergangen tied sjrif verdófdje verdófdjen verdófdjes verdófdje verdófdjen verdófdje verdófdjen verdófdje verdófdjen verdófdje verdófdjen verdóf
IPA /və̽r'dʊvɟə/ /və̽r'dʊvɟən/ /və̽r'dʊvɟəs/ /və̽r'dʊvɟəz/ /və̽r'dʊvɟə/ /və̽r'dʊvɟən/ /və̽r'dʊvɟə/ /və̽r'dʊvɟən/ /və̽r'dʊvɟə/ /və̽r'dʊvɟən/ /və̽r'dʊvɟə/ /və̽r'dʊvɟən/ /və̽r'dʊf/ /və̽r'dʊv/
gebi-jjendje wies sjrif verdóf! verdóffe-v'r verdóftj!
verdóf!
IPA /və̽r'dʊf/ /və̽r'dʊv/ /və̽r'dʊfəvər/ /və̽r'dʊfc/
/və̽r'dʊf/
/və̽r'dʊvɟ/
/və̽r'dʊv/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif verdóffe verdóffen verdóf ó verdóffe verdóffen verdóffentaere verdóffentaeren verdóffe verdóffen
IPA /və̽r'dʊfə/ /və̽r'dʊfən/ /və̽r'dʊf/ /və̽r'dʊv/ /və̽r'dʊfə/ /və̽r'dʊfən/ /və̽r'dʊfən̥'tɛ̀:re/ /və̽r'dʊfən̥'tɛ̀:ren/ /və̽r'dʊfə/ /və̽r'dʊfən/

In anger spraoke[bewirk]

[2]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

verdóffe ó /və̽r'dʊfə/

  1. (gerundium) gerundium II van verdóffe
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • ver-dóf-fe

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif verdóffe verdóffen
IPA /və̽r'dʊfə/ /və̽r'dʊfən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif verdóffe verdóffen
IPA /və̽r'dʊfə/ /və̽r'dʊfən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

verdóffe /və̽r'dʊfə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van verdóffe
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van verdóffe
  3. (neet-lemma) participium van verdóffe
Aafbraeking
  • ver-dóf-fe